YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/16727
KARAR NO : 2014/21621
KARAR TARİHİ : 28.10.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 16. İş Mahkemesi
TARİHİ : 30/04/2013
NUMARASI : 2013/38-2013/158
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının 1992-2007 yılları arasında davalı işyerinde geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespiti ile prime esas kazancının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacının davalıya ait işyerinde 25/11/1992-03/09/2007 tarihleri arasında hükümde yazılı şekilde kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının davalıya ait işyerinden 25/11/1993 tarihinden itibaren sigortalı çalışmalarının bildirilmeye başladığı, 1994/3. dönem, 1995 yılı ve 1997/1. dönem haricinde 17/09/2007 tarihine kadar çalışmalarının tam bildirildiği, 1994/3. dönem, 1995 yılı ve 1997/1. dönemlerde ise hizmet döküm cetvelinde çalışma görülmediği, davacının, davalı aleyhine alacak davası açtığı, bu davada davacının 01/04/1992-03/09/2007 tarihleri arasında çalıştığı ve en son ücretinin aylık net 850,00 TL olduğu kabul edilerek hesaplama yapıldığı ve hüküm kurulduğu ancak kararın kesinleşmediği, alacak davasındaki ücretin dikkate alınarak, tespit edilen dönemlerde davacının asgari ücretin 2 katı ücretle çalıştığı kabul edilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa’nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
506 sayılı Yasanın 77. maddesinde prime esas gerçek ücretin esas alınması koşuldur. Gerçek ücretin işçinin yaşı, kıdemi, meslek durumu dikkate alınarak, emsal işi yapan işçilerin aldığı ücret göz önünde tutularak belirlenmesi gerektiği Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Yapılacak iş, ihtilaf konusu döneme ilişkin dönem ve ücret bordrolarını getirtmek,1994/3. dönem, 1995 yılı ve 1997/1. dönemlere ilişkin çalışmanın davalı Kuruma bildirilip bildirilmediğini araştırmak, ihtilaflı dönemde davalıya ait eczanede davacıdan başka çalışan bulunması halinde beyanlarına başvurmak, davalı işyerinin eczane olması sebebi ile Eczacılar Odasından ihtilaflı dönemdeki kayıtları istemek, davacının davalı eczanedeki çalışmasının oda kayıtlarına geçip geçmediğini, davacının ihtilaflı dönemde eczanede nöbetçi kalıp kalmadığını araştırmak,ilgili meslek odasından emsal ücret araştırması yaparak, elde edilecek sonuca göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan Y.. Ö..’e iadesine, 28/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.