Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/16539 E. 2014/24450 K. 20.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/16539
KARAR NO : 2014/24450
KARAR TARİHİ : 20.11.2014

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, yurtdışında işe giriş tarihinin Türkiye hizmet başlangıcı olarak tespitine 5510 sayılı Yasa’nın 4/1-a maddesi kapsamında olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının tüm, davalı Kurumun ise aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2) Dava, davacının Almanya’da sigortaya tabi olduğu 01.05.1990 tarihinin Türkiye’de 4/1-(a) kapsamında sigorta başlangıcı olduğunun ve borçlanma bedelinin 4/1-(a) maddesi kapsamında başvuru tarihi esas alınarak tespitine karar verilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 01.07.1990 tarihinin Türkiye sigorta başlangıcı sayılması gerektiğinin tespitine, borçlanmanın 5510 sayılı yasanın 4/1-(a) maddesi kapsamında yapılması gerektiğinin ve borçlanmanın Kuruma başvuru tarihindeki prim tutarı üzerinden yapılması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Davacının, Almanya’da fiili (eylemli) çalışmasının 15.02.2005 tarihinde başladığı halde mahkemece eylemli çalışmanın bulunmadığı 01.07.1990 tarihinin Türkiye sigorta başlangıcı sayılmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve bozmadan sonra yapılacak yargılamada 6552 sayılı Kanun’un 28, 29 ve 30.maddeleri ile 3201 sayılı Kanun’un 1 ve 5. maddelerinde yapılan değişiklik ile Kanun’a eklenen Geçici 8.madde hükümleri de gözönünde bulundurulmak üzere hüküm bozulmalıdır.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’un 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının (1.) bendinde yer alan “ 01.05.1990” tarihinin silinerek yerine “ 15.02.2005 ” tarihinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden taraflardan davacıya yükletilmesine, 20.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.