Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/15957 E. 2014/19241 K. 01.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15957
KARAR NO : 2014/19241
KARAR TARİHİ : 01.10.2014

MAHKEMESİ : Bursa 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/03/2013
NUMARASI : 2012/299-2013/103

Davacı, maluliyet oranının %23,2 olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun ve davalı işverenin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının geçirdiği iş kazası nedeniyle maluliyet oranının % 23.2 olarak tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile, davacının maluliyet oranının %23.2 olduğunun tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 4.7.2007 tarihinde iki parmağının kopmasına neden olan iş kazası geçirdiği, davalı Kurum tarafından %12.3 olarak iş göremezlik derecesinin belirlendiği, 5.9.2007 tarihi itibariyle iş göremezlik gelirir bağlandığı, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nun 30.6.2010 tarihli raporunda %12.3 olarak meslekte kazanma gücünü kaybettiği belirtildiği, Bursa Adli Tıp Şube Müdürlüğü’nün raporunda ise davacının meslekte kazanma gücünün azalma oranının %32.2 olarak belirlediği ve 3. Adli Tıp İhtisas Dairesinin 25.11.2011 tarihli raporunda ise oranın %23.2 olarak belirlendiği anlaşılmaktadır.
5510 sayılı Yasa’nın 95. maddesine göre, “Bu Kanun gereğince, yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, çalışma gücü kaybı, geçici iş göremezlik ödeneklerinin verilmesine ilişkin raporlar ile iş kazası ve meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücü veya çalışma gücü kaybına esas teşkil edecek sağlık kurulu raporlarının usul ve esaslarını, bu raporları vermeye yetkili sağlık hizmeti sunucularının sahip olması gereken kriterleri belirlemeye, usulüne uygun olmayan sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeleri düzenleyen sağlık hizmet sunucusuna iade edecek belirlenen bilgileri içerecek şekilde yeniden düzenlenmesini istemeye Kurum yetkilidir. Usulüne uygun sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeler ile gerekli diğer belgelerin incelenmesiyle; yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, vazife malullük derecesini, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu tespit edilen meslekte kazanma gücünün kaybına veya meslekte kazanma gücünün kaybı derecelerine ilişkin usulüne uygun düzenlenmiş sağlık kurulu raporları ve diğer belgelere istinaden Kurumca verilen karara ilgililerin itirazı halinde, durum Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunca karara bağlanır.”
Kural olarak Yüksek Sağlık Kurulunca verilen karar Sosyal Güvenlik Kurumunu bağlayıcı nitelikte ise de diğer ilgililer yönünden bir bağlayıcılığı olmadığından Yüksek Sağlık Kurulu kararına itiraz edilmesi halinde inceleme Adli Tıp Kurumu giderek Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu aracılığıyla yaptırılmalıdır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.06.1976 günlü, 1976/6-4 sayılı Kararı da bu yöndedir.
Somut olayda, YSK’dan ve Adli Tıp 3. İhtisas Darisinden alınan raporlar arasındaki çelişki giderilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Yapılacak iş , davacıya ait tüm tıbbi belgeler gönderilerek Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nun 30.6.2010 tarihli raporunda ve Adli Tıp 3. İhtisas Kurulundan alınan 25.11.2011 tarihli raporlarda bahsedilen ve davacının geçirmiş olduğu iş kazası sonucu meslekte kazanma gücünün azalmasının tespiti için Adli Tıp Genel Kurulu’ndan rapor alarak karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum’un ve davalı işverenin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan T. Otom. Ür. San. Ve Tic. A.Ş.’ne iadesine, 01/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.