YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15581
KARAR NO : 2014/19255
KARAR TARİHİ : 02.10.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 22. İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/04/2014
NUMARASI : 2013/538-2014/189
Davacı, yurtdışında çalışmaya başladığı 18 yaşını ikmal ettiği 15/06/1981 tarihinin Türkiye içinde sigortalılık başlangıç tarihi olduğunun ve yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere, temyiz edenin sıfatına ve temyiz nedenlerine göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, 15.06.1981 tarihinin ülkemizde sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabulü ile davacının 01.08.2013 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, 15.06.1963 doğumlu ve Türk vatandaşı olan davacının Almanya’da eylemli çalışmasının 21.05.1980 tarihinde başladığı, 19.07.2013 tarihinde yaşlılık aylığı talebinde bulunan davacının tahsis talep tarihi itibariyle 50 yaşını ikmal ettiği ve 32 yılı aşkın sigortalılık süresinin bulunduğu, 4/1-(a) bendi kapsamında toplam prim gün sayısının 3603 gün olduğu anlaşılmaktadır.
Kısmi yaşlılık aylığını düzenleyen 506 sayılı Yasa’nın Geçici 81.maddesinin C bendine göre;
a) 23.5.2002 tarihinde 15 yıllık sigortalılık süresini kadın ise 50, erkek ise 55 yaşını doldurmuş ve 3600 gün malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi ödemiş bulunanlara istekleri halinde yaşlılık aylığı bağlanır.
b) 23.5.2002 tarihinde (a) bendinde öngörülen şartları yerine getiremeyenlerden bu şartları;
ba) 24.5.2002 ile 23.5.2005 tarihleri arasında yerine getirenler kadın ise 52, erkek ise 56 yaşını doldurmuş olmaları,
bb) 24.5.2005 ile 23.5.2008 tarihleri arasında yerine getirenler kadın ise 54, erkek ise 57 yaşını doldurmuş olmaları,
bc) 24.5.2008 ile 23.5.2011 tarihleri arasında yerine getirenler kadın ise 56, erkek ise 58 yaşını doldurmuş olmaları,
bd) 24.5.2011 tarihinden sonra yerine getiren kadınlar 58, 24.5.2011 ile 23.5.2014 tarihleri arasında yerine getiren erkekler 59 yaşını doldurmuş olmaları,
be) 24.5.2014 tarihinden sonra yerine getiren erkekler 60 yaşını doldurmuş olmaları,
Şartı ile yaşlılık aylığından yararlanabilirler.
Somut olayda, kadın olan davacının 23.05.2002 tarihinde 15 yılı aşkın sigortalılık süresi ile borçlandığı süre gözetilerek en az 3600 gün hizmeti bulunmakta ise de 50 yaşını 15.06.2013 tarihinde ikmal etmektedir. 506 sayılı Yasa’nın Geçici 81.maddesinin (C) bendine göre kademeli aylık koşullarında 58 yaşa tabi olup 15.06.2021 tarihinde ikmal edeceğinden tahsis talep tarihi itibariyle yaşlılık aylığı koşullarına sahip değildir.
Mahkemece, yukarıda yer alan maddi ve hukuki olgular gözetilerek davanın kısmen kabulü ile sigortalılık başlangıç tarihinin tespiti isteminin kabulüne, yaşlılık aylığı isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde davanın tümden kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 02.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.