Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/15505 E. 2014/19942 K. 16.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15505
KARAR NO : 2014/19942
KARAR TARİHİ : 16.10.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 9. İş Mahkemesi
TARİHİ : 09/05/2013
NUMARASI : 2011/356-2013/216

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01/03/1993-15/01/2002 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
Dava, davacının 1.3.1993-15.1.2002 tarihleri arasında davalılara ait minübüste şoför olarak geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmişse de, eksik inceleme ve araştırma ile sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. maddesinde bu tür hizmet tespiti davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında resmi belge ve yazılı delillerin bulunması sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması halinde somut bilgilere dayanması inandırıcı olmaları koşuluyla bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen komşu işyeri çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen diğer tanıklarla dahi sonuca gitmek mümkündür.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalılar tarafından davacı adına düzenlenen işe giriş bildirgesinin bulunmadığı, davacının davalı Ş.. E..’e ait .. sicil numaralı işyerinden 14.4.2000-15.1.2002 tarihleri arasında geçen çalışmalarının Kuruma bildirildiği, davacı tanıklarının dinlendiği ancak tanıkların kayıtlara geçen komşu işyeri tanığı olup olmadığının tespit edilemediği gibi mahkemece hüküm altına alınan işyerinin “oto tamiri” işyeri olduğu ve bu işyerinin davalılardan Ş.. E.. adına kayıtlı olduğu ancak davacının şoför olarak çalıştığını iddia etmesine karşın hüküm altına alınan işyeri hususunda yeterince araştırma yapılmaksızın hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş; dönem bordrolarında ihtilaflı dönemin tamamında kayıtlı ve tarafsız tanıklar saptanarak bunların bilgilerine başvurmak, bordolarda adı geçen kişilerin adreslerinin tespit edilememesi veya beyanları ile yetinilmediği takdirde, Sosyal Güvenlik Kurumu, zabıta, maliye, meslek odası aracılığı ve muhtarlık marifetiyle işyerine o tarihte komşu olan diğer işyerlerinde uyuşmazlık konusu dönemde çalıştığı tespit edilen kayıtlı komşu işyeri çalışanları, yoksa işyeri sahipleri araştırılıp tespit edilerek çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak,davacıya kullandığı aracın plaka ve markasını açıklattırarak, bu aracın kimin üzerine kayıtlı oduğunu tespit etmek, aracı kullanırken trafik cezası alıp almadığı hususları ve davacının işverenlerinin kimler olduğu hususu şüpheye yer verilmeyecek şekilde ortaya konulduktan sonra toplanan deliller doğrultusunda sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 16/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.