YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/14557
KARAR NO : 2014/19186
KARAR TARİHİ : 30.09.2014

MAHKEMESİ : Kastamonu İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/06/2013
NUMARASI : 2012/406-2013/83

Davacı, Kurum işleminin iptaline, 01/04/1995-26/01/2010 tarihleri arasında prim borçları nedeniyle 6111 sayılı Yasa’nın 12. maddesi gereğince yapılandırmaya hak kazandığına, yapılandırma talebinin kabul edilmemesi nedeniyle fazla ödenen prim borcunun tespitine, tahsil tarihlerinden itibaren faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava; davalı Kurum işleminin iptali, davacının 01.04.1995 – 26.01.2010 tarihleri arasındaki prim borçları nedeniyle, 6111 Sayılı Yasa’nın 12. maddesi gereğince yapılandırmaya hak kazandığının tespiti, davacının yapılandırma talebinin davalı Kurum tarafından kabul edilmemesi nedeniyle fazla olarak tahsil edilen prim borcunun tespiti ile tahsil tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davacıya ödenmesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemece; davalı Kurum’un kararının iptaline, davacının 01.04.1995 – 26.01.2010 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalılığından kaynaklı prim borçlarını, 6111 sayılı Yasa’nın 12. maddesi gereğince yapılandırmaya hak kazandığının tespitine, 01.04.1995 – 26.01.2010 tarih aralığına ilişkin yapılandırma talebi davalı Kurum tarafından kabul edilmediğinden fazla olarak tahsil edilen prim borcunun 14.051,52 TL olduğunun tespitine, fazla tahsil edilen bu miktarın tahsil tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı Kurum’dan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalı Kurum tarafından davacının 26.10.2010 tarihli talebi üzerine aynı tarih itibari ile Tarım Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil edildiği, davacının aile reisi olmadığından bahisle prim kesintilerine göre tescil talebinin kabul edilmediği, bu nedenle davacının 01.03.2011 tarihinde dava açtığı ve mahkemece davacının 01.04.1995 – 26.01.2010 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verildiği, kararın Yargıtay’ca onandığı, davacının ilk derece mahkemesinin kararından sonra 12.04.2011 varide tarihli dilekçe ile 6111 sayılı Yasa’dan faydalanmak için başvurduğu, ancak davalı Kurum’ca karar kesinleşmediğinden sadece 26.01.2010 – 30.11.2010 tarihleri arası için 6111’e göre yapılandırma yapılıp borç çıkarıldığı, davacının bu borcu ödemediği, ayrıca kesinleşen mahkeme kararı olmadığından davacının, 01.04.1995 – 30.04.2008 tarihleri arasına ilişkin ihya talebinin de reddedildiği, daha sonra davalı Kurum tarafından davacının sigortalılığı 01.05.2008 tarihinden itibaren başlatılarak 31.12.2011 tarihi itibari ile 7.426,74 TL borç bildirildiği ve davacının 20.11.2012 tarihinde borcu ödediği ve davacının ihya talebi üzerine 01.05.1995 – 30.04.2008 tarihleri arası için 5510 sayılı Yasa’nın geçici 17. maddesi gereğince bildirilen 27.195,89 TL ihya borcunu da 16.04.2012 tarihinde ödediği anlaşılmaktadır.
25.02.2011 tarihinde yayımlanan 13.02.2011 tarihli 6111 sayılı Yasa’nın 18. maddesinde; “Bu kanunun ilgili bölümlerindeki başvuru ve ödeme süresine ilişkin hükümler saklı kalmak kaydıyla bu kanun hükümlerinden yararlanmak isteyen borçluların bu kanunun yayımlandığı tarihi izleyen ayın sonuna kadar ilgili idareye başvuruda bulunmalarının şart olduğu” bildirilmiş, Bakanlar Kurulu’nun 2011/1713 sayılı 30.04.2011 tarihli R.G. yayımlanan kararı ile bu süre kanunda belirtilen sürelerin bitiminden itibaren bir ay uzatılmıştır.
Hal böyle olunca 6111 sayılı Yasa’dan yararlanmak için en geç 31.05.2011 tarihine kadar SGK’ya müracaat etmek veya 31.05.2011 tarihine kadar 6111 sayılı Yasa’dan yararlanmak için dava açmak gerektiğinin kabulü gerekir.
Somut olayda; davacının 12.04.2011 varide tarihli dilekçesi ile 6111 sayılı Yasa kapsamında yapılandırmadan faydalanmak için başvurduğu anlaşılmakla, mahkemece davacının 01.04.1995 – 26.01.2010 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalılığından kaynaklı prim borçlarını, 6111 sayılı Yasa’nın 12. maddesi gereğince yapılandırmaya hak kazandığının tespitine ilişkin hüküm yerinde ise de; davalı Kurum’dan, davacının 01.04.1995 – 30.04.2008 tarihleri arasındaki sigortalılığı nedeniyle yapılandırma kapsamında ne kadar borcu olduğu sorulmadan sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; davalı Kurum’dan davacının 01.04.1995 – 30.04.2008 tarihleri arasındaki sigortalılığı nedeniyle yapılandırma kapsamında ne kadar borcu olduğunu sormak, davacının söz konusu borca itirazı olur ise; davalı Kurum tarafından yapılan hesaplama sonucu bildirilen borç ile 30.05.2013 havale tarihli raporda, bilirkişi tarafından yapılan hesaplama sonucu tespit edilen borç miktarı arasındaki farkın ve davalı Kurum ile bilirkişinin yaptığı hesaplamalardaki farklılıkların hangi hususlardan kaynaklandığını, ayrıca davalı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinde bildirdiği itirazlarını da irdeleyen bir bilirkişi raporu aldırılarak varılacak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 30/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.