Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/14457 E. 2014/24518 K. 20.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/14457
KARAR NO : 2014/24518
KARAR TARİHİ : 20.11.2014

MAHKEMESİ : Yozgat İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/11/2013
NUMARASI : 2013/51-2013/396

Davacı, babasından aldığı aylığı kesen Kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, 5510 sayılı Kanunun 56/2 fıkrası uyarınca kesilen ölüm aylığının kesilme tarihi itibarıyla yeniden bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, istek gibi davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası kanunun 56. maddesidir.
Somut olayda, davacı Yozgat Asliye Hukuk Mahkemesinin 26.3.2002 tarih 2002/38 Esas ve 2002/224 Karar sayılı ilamıyla anlaşmalı olarak boşanmıştır ve karar 14.5.2003 tarihinde kesinleşmiştir. Davacıya babası nedeniyle yetim aylığı bağlanmıştır. 3.7.2012 tarihli kontrol memuru raporunda yer alan, boşandığı eşiyle fiilen birlikte yaşayarak Kurumdan haksız menfaat temin ettiği yönündeki tespit üzerine yetim aylığı kesilerek, Kurumca, kanunun yürürlüğe girdiği 01/10/2008 tarihinden sonra 01/11/2008 sonrası ödemeler borç kaydedilmiştir.
5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 59/2. maddesinde “Kurumun denetim ve kontrol ile görevlendirilmiş memurlarının görevleri sırasında tespit ettikleri Kurum alacağını doğuran olay ve bu olaya ilişkin işlemler, yemin hariç her türlü delile dayandırılabilir. Bunlar tarafından düzenlenen tutanaklar aksi sabit oluncaya kadar geçerlidir.” hükmü yer almaktadır.
Nüfüs Müdürlüğü kayıtlarından; davacının 23.12.2009 tarihinden itibaren ikamet adresiniT… mah. Y.. Sok. No:1.. Yozgat adresine taşıdığı, ancak bu adresteki elektrik aboneliğinin dava dışı N.. D.. ismine kayıtlı olduğu ve zabıta tarafından bu adreste yapılan araştırmada davacının ve eski eşinin burada yaşamadıklarının tespit edildiği, N.. D..’ın yaşadığının tespit edildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda; 3.7.2012 tarihli kontrol memuru raporunun ekindeki çevre soruşturması neticesinde davacı ve eşinin boşanmadan sonra aynı çatı altında karı-koca gibi yaşamaya devam ettiklerinin tespit edilmiş olması, zabıta araştırması ve resmi kayıtların aksine davacıya ait adreste Nuri isimli şahsın oturmasına rağmen, davacının ikamet adresi olarak kabul edilip, tutanak aksinin tanık beyanları ile kabul edilip hükümde yazılı şekilde karar verilmiş olması hatalıdır.
Tüm bu hususlar ve 3.7.2012 tarihli Kontrol Raporu birlikte değerlendirildiğinde davacı ve boşandığı eşinin fiilen birlikte yaşamaya devam ettikleri sabittir. 5510 sayılı yasının 59/2. maddesi gereğince Kurumun denetim ve kontrol ile görevlendirilmiş memurları tarafından düzenlenen tutanaklar aksi sabit oluncaya kadar geçerli olup Kontrol Memuru Raporunun da aksi ispat edilememiştir.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulduğunda; davanın reddi gerekirken mahkemece yazılı şekilde karar verilmesi; usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 20/11/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.