YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/14033
KARAR NO : 2014/21655
KARAR TARİHİ : 28.10.2014

MAHKEMESİ : Ankara 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/04/2014
NUMARASI : 2013/2205-2014/765

Davacı, A.R.Sigortasına giriş tarihi olan 01/01/1981 tarihinin Türkiye sigorta başlangıç tarihi olduğunun ve yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitiyle, 01/12/2013 tarihinden itibaren biriken aylıkların faiziyle tahsiline aksine kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, 01.03.1960 doğumlu davacının A.’da r. sigortasına girdiği 01.01.1981 tarihinin ülkemizde sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabulü ile yaşlılık aylığı bağlanması ve faizlerinin ödenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının Türkiye sigorta başlangıç tarihinin A. r. sigortasına giriş tarihi olan 16.03.1981 tarihi olduğunun tespitine, davacıya 11.11.2013 tarihli tahsis talebini takip eden ay başı olan 01.12.2013 tarihinden itibaren 506 S.Y.nın geçici 81.maddesi gereğince yaşlılık aylığı bağlanmasına, bağlanacak aylıkların işleyecek yasal faizi ile birlikte almaya hak kazandığının tespitine, bu yöne ilişkin davalı kurumun aksine işleminin iptaline, fazlaya ilişkin istemin reddine, karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 02.01.2013-05.01.2013 tarih aralığında 5510sayılı yasanın 4/1-a kapsamında geçen sigortalılığının bulunduğu, yurtdışında 01.01.1981-12.12.2004 ve 24.09.2005-07.08.2006 tarihleri arasında geçen 3600 günü borçlanarak, bedelini 13.08.2013 tarihinde ödediği ve 01.11.2013tarihinde tahsis talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda; davacının ilk sigortalılık başlangıç tarihinin prim ödemesi bulunan analık koruma süresi (01.01.1981) itibariyle olması gerekirken 16.03.1981 olarak kabul edilmesi hatalı olmuştur.
Ayrıca, davacının yaşlılık aylığı şartlarının 23.5.2002 tarih ve 4759 sayılı Yasa’nın 3. maddesi ile değişik 506 sayılı Yasa’nın geçici 81/C madde hükümlerine göre belirlenmesinin gerekmesi karşısında; 01.12.2013 tarihinden geçerli olmak üzere yaşlılık aylığı bağlanmasına hak kazandığının tespitine şeklindeki karar doğru olmamıştır.
Çünkü; tahsis tarihi itibari ile 32 yıl 10 ay sigortalılığı bulunan davacının, 3600 gün prim ödeme gün şartını 07.08.2006 tarihinde tamamladığı, buna göre 506 sayılı Kanunun Geçici 81/C-b-bb maddesi uyarınca 54 yaşını doldurmuş olması şartıyla yaşlılık aylığına hak kazanacağı anlaşılmaktadır. 01.03.1960 doğumlu olan davacı, 54 yaşını 01.03.2014 tarihi itibari ile tamamlayacağından tahsis talep tarihi itibariyle aylığa hak kazanamadığı; ancak 01.03.2014 itibariyle aylığa hak kazanabileceği gözardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olmuştur.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine
28.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.