YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13825
KARAR NO : 2014/21383
KARAR TARİHİ : 27.10.2014
MAHKEMESİ : Ankara 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/04/2014
NUMARASI : 2013/941-2014/812
Davacı, A. R. sigortasında işe giriş tarihi olan 03.05.1976 tarihinin Türkiye sigortasına giriş tarihi olarak kabul edilmesi gerektiğinin tespitine ve müracaat tarihindeki değerle doğum borçlanması yapabileceğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Davacı dava dilekçesinde A. R.sigortasında işe girdiği 03.05.1976 tarihinin Türk sigortasına giriş tarihi olarak kabulüne, bu başlangıç tarihine göre yurt dışı başlangıcı ve çalışmalarının 4/1-a sigortalılık statüsünde sayılması,müracaat tarihindeki değerlerle doğum borçlanması yapabileceğinin kabulü ile, 03.05.1976 tarihi sigorta başlangıcı ile 15 yıllık sigortalılık,50 yaş,3600 gün şartalarına tabi olarak emekli olabileceğine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kabulü ile davacının Türkiye sigorta başlangıç tarihinin 5510 SY 4/1-a bendi kapsamında Alman rant sigortasına giriş tarihi olan 03.05.1976 tarihi olduğunun tespitine,davacının 5510 SY 41 mad gereğince 05.05.1984 tarihinden itibaren 2 defaya mahsus olmak ve 2 yıllık süreyi geçmemek kaydıyla doğum borçlanması yapma hakkı olduğunun tespitine karar verilmiştir.
04.12.2013 tarihli ön inceleme tutanağında taraflar arasındaki uyuşmazlık ,03.05.1976 tarihinin Türkiyede başlangıç kabul edilmesi, yurt dışı sigorta başlangıcı ve çalışmalarının 5510 SY 4/1-a maddesi kapsamında sayılması, müracaat tarihindeki değerlerle doğum borçlanması yapabileceğinin tespiti ve emekli olabileceğinin tespiti olarak belirlenmiş bulunmaktadır.Davacının emekli olabileceğinin tespitine ilişkin talebi konusuna hüküm fıkrasında değinilmediği görülmektedir.Davalı Kurumun avukatlık ücreti açısından kararı temyiz etmede hukuki yararı bulunduğunun anlaşılmasına göre, davacının dava dilekçesinde yer alan tüm talepleri hakkında olumlu olumsuz bir karar verilmesi gerektiği halde yazılı şekilde karar verilmesi bozma nedenidir.
Öte yandan 10.09.2014 tarihli 6552 sayılı Yasanın 28. ve 29. madde hükümleri ile 3201 sayılı Yasanın 1 ve 5. maddesinde yapılan düzenleme ile 3201 sayılı Yasaya 6552 sayılı yasa ile eklenen Geçici madde 8 hükümlerinin bozmadan sonra yapılacak yargılamada göz önünde bulundurulması gerekmektedir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 27.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.