Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/1379 E. 2014/5864 K. 25.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1379
KARAR NO : 2014/5864
KARAR TARİHİ : 25.03.2014

MAHKEMESİ : Zonguldak 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 07/11/2013
NUMARASI : 2012/523-2013/536

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava 17.02.2012 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu %5,30 orarındaki sürekli iş göremezlik nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece maddi tazminat isteminin kabulüne, manevi tazminat isteminin ise kısmen kabulüne karar verilmiş ve bu karar süresinde davacı ve davalı vekillerince temyiz edilmiştir.
Zararlandırıcı olaya maruz kalan işçinin, olay günü sökülmüş olan bağ demirlerinin bir arkadaşı ile birlikte vagona yüklenmesi sırasında bağ demirini bıraktıktan sol el 5. parmağının bıraktığı bağ demiri ile istifteki demirin arasında kalması ile yaralandığı dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır.
İnsan yaşamının kutsallığı çerçevesinde işveren, işyerinde işçilerin sağlığını ve iş güvenliğini sağlamak için gerekli olanı yapmak ve bu husustaki şartları sağlamak ve araçları noksansız bulundurmakla yükümlü olduğu olay tarihinde yürürlükte bulunan İş Kanunu’nun 77. maddesinin açık buyruğudur.
Olayla ilgili olarak, yargılama sırasında düzenlenen 10.02.2013 günlü raporda zararlandırıcı olayda kazalının %100 oranında kusurlu bulunduğu belirtilmiştir. Davcı vekilince bu rapora yapılan itiraz üzerine düzenlenen 17.03.2013 tarihli kusur bilirkişi raporunda ise kazada %80 oranında işverenin % 20 oranında ise kazalının kusurlu bulundukları belirtilerek kusur dağılımına gidilmiş ve bu rapora da davacı ve davalı vekillerince itiraz olunmuştur. Sosyal Güvenlik Denetmeni tarafından idari aşamada düzenlenen 28.06.2012 günlü raporda da işverene % 80, kazalıya %20 oranında kusur verildiği görülmektedir. Bu duruma göre kusurun aidiyeti ve dağılımı açısından aynı olay nedeniyle farklı değerlendirmelerinin bulunduğu ortadadır.
Mahkemece kusur raporları arasındaki çelişki giderilmeden 17.03.2013 tarihli kusur raporu esas alınarak yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve Yasa’ya aykırı olmuştur.
Yapılacak iş; işçi sağlığı-iş güvenliği konularında uzman ehil bilirkişi kuruluna konuyu yukarıda açıklandığı biçimde inceletmek, verilen rapor dosyadaki bilgi ve belgelerle birlikte değerlendirilerek kusur raporları arasındaki çelişki giderilmek ve sonuca göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın ve özellikle, kusur raporları arasındaki çelişki giderilmeksizin, inandırıcı güç ve nitelikte olmayan, 77.maddenin öngördüğü koşulları içermeyen 17.03.2013 tarihli kusur raporunun hükme dayanak almak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozmanın niteliğine göre davacının temyiz itirazları ile davalının sair yönlere ilişkin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 25.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.