YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13612
KARAR NO : 2014/18555
KARAR TARİHİ : 25.09.2014
MAHKEMESİ : Kocaeli 5. İş Mahkemesi
TARİHİ : 07/05/2013
NUMARASI : 2012/360-2013/161
Davacı, hem eşinden, hem de babasından dolayı ölüm aylığı almaya hak kazandığına, kesilen ölüm aylığının yeniden bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, 506 sayılı Yasa kapsamında bulunan babasından dolayı ölüm aylığı almakta olan davacının,aynı yasa kapsamında bulunan eşinden dolayı tahsis talep tarihinden itibaren tarafına ölüm aylığı bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacıya 18.8.1991 tarihinde vefat eden eşi Ö.. Ö..’den dul aylığı,babası S.. A..’tan dolayı yetim aylığı hak kazandığının ve davacının Kurumdan talep tarihi olan 22.8.2012tarihi itibariyle dul aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Somut olayda, 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı iken 18.8.1991 tarihinde vefat eden eşi Ö.. Ö.. üzerinden davacıya 1.9.1991 tarihinden itibaren aylık bağlandığı,aynı yasa kapsamında yaşlılık aylığı almakta iken 24.1.1980 tarihinde vefat eden babası Sadullah Azak’dan dolayı ölüm aylığı tahsis talebinde bulunan davacıya nın, eşinden dolayı almakta olduğu aylık miktarının babasından dolayı bağlanmasını istediği aylıktan düşük olması nedeni ile einden dolayı almakta olduğu ölüm aylığının kesilerek babası S.. A..’tan dolayı ölüm aylığı bağlandığı, davacının 24.8.2012 tarhli tahsis istemi ile eşinden dolayı da ölüm aylığı almak istediği ancak davalı Kurumca 506 sayılı Yasanın 68/VI. Maddesine göre reddedildiği anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık, ölen babasından dolayı ölüm aylığı almakta olan davacının 18.8.1991 tarihinde vefat eden eşinden dolayı da ölüm aylığına hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
506 sayılı Kanunun 68/I-C-a maddesi aylık bağlanma koşulları yönünden, “evli olmayan, evli olmakla beraber sonradan boşanan veya dul kalan, Sosyal Sigortaya, Emekli Sandıklarına tabi bir işte çalışmayan, buralardan gelir veya aylık almayan kız çocuklarına” aylık bağlanması olanağı öngörürken; aynı maddenin (VI) numaralı bendi, kız çocuklarına bağlanan aylığın kesilme nedeni olarak “çalışma ve evlenme” halini kabul etmekteyken; 4958 sayılı Kanunun 06.08.2003 tarihi itibariyle yürürlüğe giren 35’inci maddesiyle, söz konusu (VI) numaralı bende “buralardan gelir veya aylık almaya” ibaresi eklenerek böylelikle “Sosyal Sigortadan, Emekli Sandıklarından aylık veya gelir almaya başlama” olgusu, hak sahibi kız çocuklarına bağlanan aylığın kesilme nedeni olarak benimsenmiştir. 68’inci maddenin son cümlesi “evliliğinin son bulması ile kocasından da aylık almaya hak kazanan kimseye bu aylıklardan fazla olanı ödenir.” hükmünü içermektedir. Benzer düzenleme 5510 sayılı Kanunun 54’üncü maddesinde de vardır.
Mahkemece, 506 sayılı Yasanın 68/VI. Maddesindeki düzenleme de dikkate alınarak, davacıya yüksek olan ölüm aylığının ödenmesi yönündeki Kurum işleminin yerinde olduğu gözetilerek davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı biçimde davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 25.9.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.