YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13426
KARAR NO : 2014/26468
KARAR TARİHİ : 08.12.2014
MAHKEMESİ : Sivas İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/03/2012
NUMARASI : 2011/549-2012/78
Davacı, sigortalılığını ve emeklilik talebini iptal eden Kurum işleminin iptaline, 01/06/2011 tarihinden itibaren emekli sayılması gerektiğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, davacının davalı Kurumun sonradan iptal ettiği Bağ-Kur sigortalılık sürelerinin ve 01.06.2011 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 05.02.1987 tarihinde isteğe bağlı Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil edildiği, 28.06.1991 tarihinde vergi mükellefiyetinin başlaması sebebi ile isteğe bağlı sigortalılığının sona erdirildiği, 28.06.1991-09.03.1992 tarihleri arasında zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olduğu ve vergi mükellefiyeti sebebi ile 29.06.1994 tarihinden itibaren tekrar zorunlu Bağ-Kur sigortalılığının başladığı, 330 gün askerlik borçlanması yaptığı, 07.08.2008 tarihinde 5510 sayılı Yasa’nın geçici 24.maddesinden yararlanarak prim borcunu ödediği, 27.05.2011 tarihinde yaşlılık aylığı tahsis talebinde bulunduğu, 29.04.2011 tarihinde banka kredisi kullanarak prim borcunu ödediği, ancak davacının 09.03.1992- 29.06.1994 tarihleri arasında vergi mükellefi olmadığı tespit edildiğinden bu sürelerdeki sigortalılığının sonradan iptal edildiği ve sigortalılık süresi 25 yılın altına düştüğünden tahsis talebinin reddedildiği ve banka kredisinin davalı Kurum tarafından iade edildiği, dosya içindeki 27.09.2011 ve 11.11.2011 tarihli ekstrelerden davacının 1997 affından yararlandığı, anlaşılmaktadır.
Somut olayda, dosyadaki ekstrelerden davacının 1997 affından yararlanarak prim borcunu af yasası kapsamında ödediği anlaşılmaktadır. Davalı Kurumun da önce tahsis talep tarihinde bulunan davaıcya yaşlılık aylığına yetecek sigortalılık süresi olduğu inancını verdiği, davacının kredi çekerek prim borcunu ödediği, sonradan 09.03.1992-29.06.1994 tarihleri arasında vergi mükellefiyeti olmadığından bu dönemde sigortalı olamayacağından bahisle tahsis talebini reddettiği anlaşılmaktadır. Davalı Kurum, davacının 09.03.1992- 29.06.1994 tarihleri arasındaki döneme ilişkin prim borcunu 2008 yılı 8.ayında ödediğini bildirmişse de, davacının 1997 affından yararlanıp yararlanmadığı hususunu yeterince araştırmadan eksik inceleme ve değerlendirme ile karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
Yapılacak iş, davacının 1997 affı olarak bilinen 4247 sayılı Yasa hükümlerinden yararlanıp yararlanmadığını, yararlandığı tespit edildiği takdirde, Yasa kapsamında davalı Kuruma ödediği prim tutarının karşıladığı sigortalılık süresini tespit etmek, bu kapsamda yapılan prim ödemelerinin 09.03.1992-29.06.1994 tarihleri arasındaki dönemi kapsayıp kapsamadığını belirlemek, gerektiğinde konusunda uzman bir bilirkişiden bu konuda rapor almak ve davacının tahsis talep tarihinde yaşlılık aylığı şartlarına haiz olup olmadığını değerlendirerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 08/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.