YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1295
KARAR NO : 2014/5860
KARAR TARİHİ : 25.03.2014
MAHKEMESİ : Ceylanpınar Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
TARİHİ : 10/06/2010
NUMARASI : 2010/92-2010/145
Davacılar murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacılar vekilince duruşmasız, davalılardan T.. T.. vekilince de duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davacıların tüm temyiz eden davalı Tarım işletmeleri Genel Müdürlüğü vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava 06.05.2005 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu yaralanan davacıların tedavi gideri ile manevi tazminat istemlerine ilişkindir.
Mahkemece davacıların tedavi giderine ilişkin istemlerinin kısmen kabulüne, dava konusu kaza nedeniyle davacıların malul kalmadıkları, ruhsal olarak acı çektikleri yahut tatmin edilmesi gerekli manevi ıstırap çekildiğine dair dosyada delil bulunmadığı, bu nedenle doğrudan doğruya cismani zarara uğrayan davacıların manevi tazminat isteklerinin uygun bulunmadığı, ancak kazada ölen kız kardeşleri nedeniyle gördükleri zarar nedeniyle manevi tazminat istemlerinin kısmen kabulüne karar verilmiş ve bu karar davalılardan Tarım işletmeleri Genel Müdürlüğü vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Somut olayda davacılar 01.10.2007 günlü dava dilekçesi ile dava konusu edilen trafik iş kazası sonucu bedensel zarar nedeniyle manevi tazminat isteminde bulunmuştur. Dava dilekçesinde aynı olayda kardeşlerinin ölümü nedeniyle duydukları acıya karşılık manevi tazminat istemi söz konusu değildir. HMK’ nun 24. maddesi hükmüne göre hâkim, iki taraftan birinin talebi olmaksızın, kendiliğinden bir davayı inceleyemez ve karara bağlayamaz. Diğer bir deyişle olmayan dava için karar verilmez. Bunun kaçınılmaz sonucu olarak da, Hakim tarafların istekleri ile bağlıdır. Konuyla ilgili HMK’ nun 26/1 maddesinde de “Hâkimin, tarafların talep sonuçlarıyla bağlı olacağı, ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremeyeceği, duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebileceği” düzenlenmiştir. Hal böyle olunca ve özellikle aynı kazada Naile Yol’un ölümü nedeniyle Ceylanpınar Asliye Hukuk (İş) Mahkemesinin 2008/30Esasas sayılı dosyasında verilen tefrik kararı ile davacıların açtığı manevi tazminat ve tedavi gideri istemli davanın tefrik edildiği dolayısıyla görülmekte olan davada davacıların kardeşlerinin ölümü nedeniyle tazminat istemlerinin bulunmadığı göz ardı edilerek yazılı şekilde karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu açık ve seçiktir.
Mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuksal olgular dikkate alınmadan ve özellikle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacılara yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 25/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.