Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/12460 E. 2014/16947 K. 11.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12460
KARAR NO : 2014/16947
KARAR TARİHİ : 11.09.2014

MAHKEMESİ : Konya 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 24/03/2014
NUMARASI : 2013/364-2014/187

Davacı, yurtdışında işe başladığı tarihin Türkiye’de sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabul edilmesi gerektiğinin tespitine, aksi yöndeki Kurum işleminin iptaline, 5510 sayılı Yasanın 4/a kapsamında yaşlılık aylığına hak kazandığına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, 04.09.1979 tarihinin ülkemizde sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabulü ile davacının yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 04.09.1979 tarihinin ülkemizde sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabulü ile davacının 01.10.2013 tarihinden itibaren 4/1-(a) bendi kapsamında yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, 20.10.1959 doğumlu ve Türk vatandaşı olan davacının 23.05.2013 tarihinde 4/1-(a) bendi kapsamında yurt dışı borçlanma talebinde bulunduğu, Türkiye’de 03.04.2013-11.04.2013 tarihleri arasında 4/1-(a) bendi kapsamında (9) günlük hizmetinin bulunduğu, Almanya’da eylemli çalışmasının 04.09.1979 tarihinde başladığı, 19.09.2013 tarihinde yaşlılık aylığı talebinde bulunan davacının 53 yaşında olduğu ve 34 yılı aşkın sigortalılık süresinin bulunduğu anlaşılmaktadır.
Davacının 4/1-(a) bendi kapsamında toplam prim gün sayısı 3609 gün olup kısmi yaşlılık aylığını düzenleyen 506 sayılı Yasa’nın Geçici 81.maddesinin C bendine göre;
a) 23.5.2002 tarihinde 15 yıllık sigortalılık süresini kadın ise 50, erkek ise 55 yaşını doldurmuş ve 3600 gün malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi ödemiş bulunanlara istekleri halinde yaşlılık aylığı bağlanır.
b) 23.5.2002 tarihinde (a) bendinde öngörülen şartları yerine getiremeyenlerden bu şartları;
ba) 24.5.2002 ile 23.5.2005 tarihleri arasında yerine getirenler kadın ise 52, erkek ise 56 yaşını doldurmuş olmaları,
bb) 24.5.2005 ile 23.5.2008 tarihleri arasında yerine getirenler kadın ise 54, erkek ise 57 yaşını doldurmuş olmaları,
bc) 24.5.2008 ile 23.5.2011 tarihleri arasında yerine getirenler kadın ise 56, erkek ise 58 yaşını doldurmuş olmaları,
bd) 24.5.2011 tarihinden sonra yerine getiren kadınlar 58, 24.5.2011 ile 23.5.2014 tarihleri arasında yerine getiren erkekler 59 yaşını doldurmuş olmaları,
be) 24.5.2014 tarihinden sonra yerine getiren erkekler 60 yaşını doldurmuş olmaları,
Şartı ile yaşlılık aylığından yararlanabilirler.
Somut olayda, kadın olan davacının 23.05.2002 tarihinde 15 yılı aşkın sigortalılık süresi ile borçlandığı süre gözetilerek 3600 gün hizmeti bulunmakta ise de 50 yaşını 20.10.2009 tarihinde ikmal etmektedir. 506 sayılı Yasa’nın Geçici 81.maddesinin (C) bendinin (bc) alt bendine göre kademeli aylık koşullarında 56 yaşa tabi olup 56 yaşını 20.10.2015 tarihinde ikmal edeceğinden dava tarihi itibariyle yaşlılık aylığı koşullarına sahip değildir.
Mahkemece, yukarıda yer alan maddi ve hukuki olgular gözetilerek yaşlılık aylığı isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 11/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.