Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/12257 E. 2014/21625 K. 28.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12257
KARAR NO : 2014/21625
KARAR TARİHİ : 28.10.2014

MAHKEMESİ : Bergama 1. Asliye Hukuk İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/03/2013
NUMARASI : 2011/841-2013/171

Davacı, 07/02/1995-10/06/2011 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine 6111 sayılı yasaya göre yapılan yapılandırma talebinin reddine ilişkin işlemin iptaliyle yaşlılık aylığı bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının 07/02/1995-15/06/2011 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti, 6111 sayılı Yasa kapsamında yapılan yapılandırma talebinin reddine ilişkin Kurum işleminin iptali ve yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 13/10/2010 tarihli talebi ile 01/07/1995 tarihinden itibaren 2926 sayılı Yasa kapsamında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil edildiği, toplam prim borcu 19 393,21 TL’yi banka ile davalı Kurum arasında yapılan protokol gereği banka kredisi ile ve 6111 sayılı Yasadan yararlanmak suretiyle 15/06/2011 tarihinde ödeyerek 16/06/2011 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu, davalı Kurumca yaşlılık şartlarını taşımadığı gerekçesiyle tahsis talebinin reddedilerek davacının ödediği 17 715,00 TL’nin bankaya iade edildiği anlaşılmaktadır.
Davacının, sigortalılık durumuna göre yaşlılık aylığının 1479 sayılı Kanun uyarınca bağlanması gerekmektedir. 1479 sayılı Kanunun yaşlılık aylığı ile ilgili şartlarını düzenleyen 23/05/2002 tarih, 4759 sayılı Kanun 7. maddesi ile değişik geçici 10/2. maddesi, “kadın ise 20, erkek ise 25 tam yıl prim ödeme şartı ile primi ödenen gün sayısına göre her bentte yazılı olan yaşı doldurmuş olmak koşuluyla yaşlılık aylığı bağlanacağını” düzenlemiştir. Yine aynı maddenin 3. fıkrasında kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce sigortalı olanlardan 15 tam yıl prim ödeme süresi ile kadın ise 50, erkek ise 55 yaşını dolduranlara ve bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihi takip eden ay başından itibaren kademeli olarak 15 yılını doldurduğu tarihler gözetilerek kadın ve erkek için ayrı ayrı yaş şartı düzenlenerek kısmi aylık şartları düzenlenmiştir.
Somut olayda, davacı 01/07/1995-15/06/2011 tarihleri arasında 2926 sayılı Yasa kapsamında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olarak tescilli olduğundan bu dönem için Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti talebi yönünden hukuki yararı bulunmamaktadır. Öte yandan 01/07/1995-15/06/2011 tarihleri arasında 15 yıl 11 ay 14 gün sigortalılığı bulunan davacı 1479 sayılı Yasanın geçici 10/2-e maddesi gereğince 58 yaşında kısmi aylık koşullarını gerçekleştirmekte olup, 25/05/1952 doğumlu olan davacı 16/06/2011 tahsis talep tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazanmaktadır.
Yapılacak iş, tüm dosya kapsamına göre davacının 07/02/1995-30/06/1995 tarihleri arasındaki tescil talebi nin ve tescilli olduğundan hukuki yararı bulunmayan 01/07/1995-15/06/2011 tarihleri arasındaki tescil talebinin reddine karar vermek, davacının 6111 sayılı Yasadan yararlanarak ödediği ve davalı Kurumca iade edilen 17 715,00 TL’yi ödemesi için davacıya mehil vermek ve ödenmesi halinde 16/06/2011 tarihli tahsis talebine istinaden 01/07/2011 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanmasına, aksi halde yaşlılık aylığı talebinin reddine karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şeklinde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 28/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.