Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/11841 E. 2014/18326 K. 23.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11841
KARAR NO : 2014/18326
KARAR TARİHİ : 23.09.2014

MAHKEMESİ : Doğubayazıt Asliye Hukuk İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/02/2014
NUMARASI : 2012/392-2014/101

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
Davacı, Diyanet İşleri Başkanlığı’na bağlı Doğubeyazıt Müftülüğü’nde Kur’an kursu öğreticisi olarak 2006-2008 yılları arasında geçen çalışmalarının tespitini istemiştir.
Dairemizin 05/06/2012 tarih ve 2010/13463 Esas, 2012/10334 Karar sayılı bozma kararı üzerine, mahkemece, davanın kabulü ile davacının 11/10/2006-25/05/2007 tarihleri arasında 225 gün, 01/10/2007-22/04/2008 tarihleri arasında 202 gün, 01/05/2008-30/05/2008 tarihleri arasında 30 gün olmak üzere toplam 457 gün davalı Diyanet İşleri Başkanlığı’na bağlı Doğubayazıt İlçe Müftülüğü bünyesinde sigortalı olarak çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, ihtilaf konusu dönemde davacının 22/04/2008-30/04/2008 tarihleri arasında geçen çalışmalarının dava dışı işyerinden bildirildiği, davalıya ait işyerinden 2008/12. aydan itibaren bir kısım çalışmalarının bildirildiği, 29/11/2006 tarihli Doğubeyazıt Merkez Kuran Kursu Ek Ders Ücret Onay Çizelgelerinde davacının 04/10/2006 tarihinden itibaren 77 saat ders okuttuğu, 01/11/2006 tarihinden itibaren 102 saat ders okuttuğunun belirtildiği, Doğubeyazıt Kaymakamlığı İlçe Müftülüğü’nün 07/08/2008 tarihli yazısında davacının Kuran Kursunda geçici öğretici olarak 11/10/2006-19/06/2007 tarihleri arasında ve 01/10/2007-30/05/2008 tarihleri arasında 32 haftalık ek ders ücreti karşılığında çalıştırıldığının bildirildiği, 2007/11-2008/5. aylar arasına ilişkin puantaj cetvelleri ve ek ders bordrolarının dosya kapsamında bulunduğu ve dinlenen tanık beyanlarının çelişkili olduğu anlaşılmaktadır.
Davacının çalışmalarının geçtiğini ileri sürdüğü işyeri bir kamu kuruluşuna aittir. Kamu kuruluşlarında çalışanların kayıtlara geçirilmesi ve ücret ödemelerinin belgelere dayandırılması asıldır. Aksi iddia varsa eş değer belgelerle ispatlanmalıdır. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesi ( 1475 sayılı Kanun’un 61. maddesi) gereğince 7,5 saatlik çalışma süreleri bir gün kabul edilmektedir.Aynı Kanun’un 13.maddesinde ise kısmi süreli ve tam süreli iş sözleşmeleri ile ilgili düzenleme yer almaktadır.
Somut olayda davacının davalı işyerinde hizmet akdine bağlı olarak çalıştığı konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır Uyuşmazlık davacının davalı işyerinde geçen çalışmalarının kısmi veya tam süreli olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.Hal böyle olunca davacının günlük mesaisinin tamamını bu işe ayırıp ayırmadığının ve aynı işyerinde tam gün süreli çalışan emsal çalışanlarla aynı işi yapıp yapmadığının yada tam gün süreli çalışan emsal çalışanlara göre önemli ölçüde daha az çalışıp çalışmadığının belirlenmesi gerekir. Davalı işyerinden davacı adına düzenlenen, dosyada bulunan ek ders bordroları ve puantaj kayıtları, ücret belgeleri ile eksik olanlar getirilip birlikte değerlendirilmelidir. Davacının işyerine geliş ve ayrılış saatleri de göz önüne alınarak davacının günlük girilen ders saati itibariyle mesaisini tam gün olarak davalı işveren nezdinde geçirip geçirmediği, diğer bir anlatımla bir günlük çalışma mesaisinin tümünü davalı işyerine hasredip etmediği saptanmalı, daha az saat derse girilen günlerde tam gün mesaisinin davalı işveren nezdinde geçtiği kabul edilemeyeceğine göre 7,5 saatlik çalışmanın 1 gün kabul edilmek suretiyle hesap yapılması gerekirken mahkemece çelişkili tanık beyanlarını esas alan bilirkişi raporuna göre sonuca gidilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 23/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.