Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/11313 E. 2014/20659 K. 21.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11313
KARAR NO : 2014/20659
KARAR TARİHİ : 21.10.2014

MAHKEMESİ : Afyonkarahisar İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/03/2014
NUMARASI : 2010/416-2014/254

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ile davalılardan E.. Ş.., M.. Ş.. vekillerince ve D.. Ş..
tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle, kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, sigortalının iş kazasından sürekli iş göremezliği nedeniyle maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, 43.415,00 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 17.04.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerin incelenmesinden; davalılar D. İnş. Kur. Tic. Ltd. Şti. ile M. Müh. Gıda Mad. San. Ve Tic. Ltd. Şti.’nin oluşturduğu iş ortaklığının yapımını üstlendiği A. K. Üni. Fizik Tedavi ve Reh. Has. İnşaatının fore kazık ve jet grout imalatı işlerine sözleşme ile diğer davalı E.Z. İnş. Ltd.. Şti.’ye verdiği, davacının bu şirketin çalışanı olarak inşaat işçisi sıfatıyla matkap isimli parçanın uçunu açmaya çalışırken elinin matkap ile çene arasına sıkışması sonucu sol 2.3.4. ve 5. parmaklarından yaralandığı, SGK Maluliyet Daire Başkanlığı raporunda davacının sürekli iş göremezlik oranının % 9 olduğunun belirtildiği, hükme esas bilirkişi kusur raporunda davacı işçinin % 30 oranında müterafik kusuru bulunduğunun belirtildiği, 25.09.2013 tarihli hesap raporunda asgari ücret üzerinden yapılan hesaplamada davacının 36.027,63 TL maddi zararı bulunduğunun belirtildiği, bu rapordan sonra davacı vekilinin hesaplamaya ücret yönünden itirazı üzerine Mahkemece Ticaret Odası ve Yol-İş Sendikasından ayrı ayrı emsal ücret araştırması yapıldığı, 11.02.2014 havale tarihli bilirkişi hesap raporunda emsal ücret araştırmaları sonucu bildirilen ücret miktarları birlikte değerlendirilerek asgari ücretin 1.7 katı üzerinden yapılan hesaplama sonucu davacının 43.415,25 TL maddi zararı bulunduğunun belirtildiği anlaşılmaktadır.
Tazminatın saptanmasında ilke olarak sigortalının maddi zararı hesaplanırken öncelikle tazminat hesabını doğrudan etkileyecek olan sigortalının gerçek ücretinin açıkça saptanması gerekmektedir. Gerçek ücretin ise işçinin imzasının bulunduğu ücret tediye bordrolarından saptanacağı, işçinin imzasının bulunmadığı işyeri ve sigorta kayıtlarının nazara alınamayacağı, işçinin imzasının bulunduğu ücret tediye bordrolarının bulunmaması durumunda işçinin yaşı, kıdemi, mesleki durumu dikkate alınarak, emsal işi yapan işçilerin aldığı ücret gözönünde tutularak belirlenmesi gerektiği, Dairemizin giderek Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Somut olayda, imzalı ücret bordrolarının bulunmadığı, davacının kaza tarihi itibariyle 24 yaşında olduğu ve davalılara ait inşaatta 7 günlük kıdemi olan vasıfsız inşaat işçisi sfıtayla çalıştığı, ayrıca sendika kaydığının bulunmadığı dikkate alındığında asgari ücret üzerinden yapılan maddi tazminat hesabı hükme esas alınarak sonucu gidilmesi gerekirken, asgari ücretin 1.7 katı üzerinden yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 21.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.