Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/11178 E. 2014/14407 K. 19.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/11178
KARAR NO : 2014/14407
KARAR TARİHİ : 19.06.2014

MAHKEMESİ : Bursa 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 04/06/2013
NUMARASI : 2012/224-2013/316

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının uğradığı maddi tazminat zararlarının giderilmesi ve tedavi gideri alacağının davalı taraftan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, 126.097,27 TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte, 10.000 TL tedavi giderinin sarf tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine karar vermiştir.
Davacının iş kazası sonucu % 61 oranında sürekli iş göremezliğe uğradığı, olayda davacının % 20, davalıların % 80 oranında kusurlu olduğu, 05.08.2011 tarihli fatura içeriğine göre davacının 6.100 TL ödeyerek ameliyet, muayene ve ameliyet sonrası kontrol ücreti ödediği, 10.01.2012 tarihli fatura içeriğine göre de yine davacının 4.000 TL ödeyerek ameliyet, muayene ve ameliyet sonrası kontrol ücreti ödediği anlaşılmaktadır.
5510 sayılı Yasa’nın 63 maddesinde Genel sağlık sigortalısının ve bakmakla yükümlü olduğu kişilerin sağlıklı kalmalarını; hastalanmaları halinde sağlıklarını kazanmalarını; iş kazası ile meslek hastalığı, hastalık ve analık sonucu tıbben gerekli görülen sağlık hizmetlerinin karşılanmasını, iş göremezlik hallerinin ortadan kaldırılmasını veya azaltılmasını temin etmek amacıyla Kurumca finansmanı sağlanacak sağlık hizmetleri açıklanmıştır.
Gerçekten de 5510 sayılı yasa iş kazasına uğrayan sigortalıya Kurumca işe el konuncaya kadar sağlık durumunun gerektirdiği sağlık yardımlarını yapma dışında işverene bir yükümlülük getirmemiştir. Aksine iş kazasının oluşumundan itibaren her türlü sağlık yardımlarından Kurumun sorumlu olduğunu kabul etmiştir. Sözü edilen Yasa’da, iş kazası ve meslek hastalığı sigorta kolunun getiriliş amaç ve nedeni, sigortalıların belirtilen türde bir
zararla karşılaşmaları halinde onları doğrudan koruma altına alma ve kendilerine yardım yapacak kuruluşu belirlemektir. Şu duruma göre, bir iş kazası nedeniyle, sigortalının başvuracağı merci; kendisini bu yönde güvenceye alan Kurum ve onun sağlık kuruluşlarıdır. İşveren, bu tür zararlandırıcı olayların meydana gelmesi durumlarında, artık sigortalısına karşı muhatap olmaktan çıkar, Kurum doğrudan devreye girer. Esasen, işveren de belirtilen sigorta kolu nedeniyle Yasa’nın belirlediği oranda prim ödemek ve ayrıca koşulları varsa Kurumun yaptığı harcamaları Kuruma geri vermekle sorumlu tutulmuştur. Bu nedenle, gerek sigortalı gerekse işveren, iş kazası ve meslek hastalığı sigorta kolundan birbirlerine karşı değil, doğrudan Kuruma karşı sorumludurlar.
Davacı kazalı işçinin tedavi giderlerine yönelik alacak davasında; husumeti doğrudan Sosyal Güvenlik Kurumuna yöneltmesi gerekirken, davalı işverene yöneltilmesi yasa ve usule aykırı olup, bozma nedenidir.
Yapılacak iş; tedavi giderlerine ilişkin talep yönünden açılan davanın husumet nedeniyle reddine karar verilmesinden ibarettir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 19/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.