Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2014/10751 E. 2014/14174 K. 19.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/10751
KARAR NO : 2014/14174
KARAR TARİHİ : 19.06.2014

MAHKEMESİ : Ankara 16. İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/03/2014
NUMARASI : 2013/699-2014/327

Davacı, 13/12/1973 tarihinin sigortalılık başlangıç tarihi olduğunun ve yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının Almanya’daki çalışması nedeniyle sigortalılık başlangıç tarihinin 13.12.1973 olarak tespiti ile 01.07.2013 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, 12.12.1955 doğumlu davacının 13.06.2013 tarihinde borçlanma başvurusunda bulunduğu ve yurt dışında 13.12.1973-12.12.1983 tarihleri arasında geçen 3600 günlük süreyi 4/1-(a) bendi kapsamında borçlanarak bedelini 14.06.2013 tarihinde ödediği, Türkiye’de 31.05.2013-11.06.2013 tarihleri arasında geçen 12 günlük 4/1-(a) bendi kapsamındaki hizmeti ile birlikte toplam 3612 gün hizmetinin bulunduğu, 01.11.1971 tarihinden itibaren yurt dışında eylemli çalışması bulunmakta ise de taleple bağlı kalınarak 13.12.1973 tarihinin sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabulünün gerektiği, 14.06.2013 tarihinde yaşlılık aylığı talebinde bulunduğu, tahsis talep tarihinde 39 yıl 6 ay 1 gün sigortalılık süresine ve 57 yıl 6 ay 2 gün yaşa sahip olduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının 3612 gün 4/1-(a) bendi kapsımnda sigortalılık süresi bulunmaktadır ve erkek olması nedeniyle 506 sayılı Kanun’un Geçici 81.maddesinin (C) bendine göre 23.05.2002 tarihinde 15 yıl sigortalılık süresi, 3600 gün prim ödeme ve 55 yaş koşullarına sahip olması halinde aylık almaya hak kazanacaktır.
Davacının 23.05.2002 tarihinde 15 yıl sigortalılık süresi (13.12.1973-23.05.2002) ve 3600 gün prim süresi (13.12.1973-12.12.1983 tarihleri arasında geçen 3600 gün) koşuluna sahip olmakla birlikte 23.05.2002 tarihinde 55 yaşını ikmal etmediği, 55 yaş koşulunu 12.12.2010 tarihinde tamamlaması nedeniyle Geçici 81.maddenin (C) bendinin (bc) alt bendine göre 58 yaşın ikmali ile aylık almaya hak kazandığı, davacının 58 yaşını 12.12.2013 tarihinde ikmal etmesi nedeniyle 01.01.2014 tarihinden önce aylık alması mümkün olmadığından sigortalılık başlangıç tarihine yönelik istemin şimdiki gibi kabulüne, aylık isteminin ise reddine karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile yazılı biçimde davanın tümden kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 19.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.