YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/10509
KARAR NO : 2014/19549
KARAR TARİHİ : 13.10.2014
MAHKEMESİ : Malatya 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 22/11/2012
NUMARASI : 2011/458-2012/1046
Davacı, 13/03/1974-17/03/2011 tarihleri arasındaki hizmetlerinin tespitine, 6111 sayılı Yasa’dan yararlandırılmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, davacının 13.03.1974-17.03.2011 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortalısı olduğunun ve 6111 sayılı Yasa’dan yararlanma hakkı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının A. Derneği’ne 25.07.1967-28.02.1978 tarihleri arasında üye olduğu, davacının bu üyeliğine istinaden 07.11.1978 tarihli Bağ-Kur’a giriş bildirgesi ile sigortalı olarak tescil edildiği, M.Şoförler ve Otomobilciler Odası’nda 13.03.1974-17.03.2011 tarihleri arasında kayıtlı olduğu, 26.10.1977-28.02.1978 tarihleri arasında taksi işletmesi işinden vergi mükellefi olduğu, ayrıca 17.04.2001 tarihinde başlayan bir mükellefiyetinin daha olduğu ancak bunun hangi faaliyete ilişkin olduğunun belli olmadığı, davalı Kurum tarafından davacının M. Şoförler ve Otomobilciler Odası kaydı üzerinde yapılan inceleme sonucunda düzenlenen 12.04.2011 tarih, 2011/37 sayılı kontrol memuru raporuna göre oda üye kayıt defterinin 03.12.1982 tarihinde noter onayı olduğu halde, davacının oda kaydının noter onay tarihinden önce başladığı, davacının oda kaydına ilişkin yönetim kurulu kararı olmadığı, aidat makbuzunun ibraz edilmediği, oda kaydı üzerinde silinti kazıntı da olmadığı, ancak davacının oda kaydının geçersiz olduğu sonucuna varılarak 01.10.1972 tarihinde başladığı kabul edilen Bağ-Kur sigortalılığının aynı tarihte terkin edildiği anlaşılmaktadır.
1.4.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasanın 24. maddesinde zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için esnaf sicili veya kanunla kurulu meslek kuruluşu kaydı aranırken 20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı Yasanın 24. maddesi değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olunması şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için meslek kuruluşuna kayıtlı olma yeterli görülmüş, 22.3.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması yeterli görülmüş, 2.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür.
Somut olayda, davacının M. Şoförler ve Otomobilciler Odası’ndaki üyeliğinin davacının oda kaydına ilişkin yönetim kurulu kararı olmaması sebebi ile geçersiz kabul edilmesi yerinde değildir, zira üye kayıt defterinde davacının üyeliği ile ilgili silinti kazıntı olmadığı da tespit edilmiştir. Davacının odaya kayıt tarihinin, oda üye kayıt defterinin noter tasdik tarihinden önce olması da davacının kaydının geçersiz sayılmasını gerektirmez, bu durumda davacının en azından üye kayıt defterinin noter tasdik tarihi olan 03.12.1982 tarihinden itibaren geçerli bir oda üyeliği olduğunun kabulü ile Bağ-Kur sigortalısı olduğu sürelerin buna göre tespit edilmesi gerekirken, davanın tümden reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 13/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.