YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8870
KARAR NO : 2014/11571
KARAR TARİHİ : 29.05.2014
MAHKEMESİ : Hatay İş Mahkemesi
TARİHİ : 23/01/2013
NUMARASI : 2012/138-2013/33
Davacı, 22/01/2008-24/01/2008 ve 08/02/2008-31/10/2008 tarihleri arasında 5510 sayılı Yasa’nın 4/1-a olarak çalışan hizmetlerinin dışlanarak tespitine, 24/06/2011-30/12/2011 döneminde 5510 sayılı Yasa’nın 51. maddesi kapsamında hizmet tespitine ve 01/02/2012 tarihi itibariyle yaşlılık aylığı bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı
Kurum vekilinin tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
Dava, davacının 12.3.1998 ile 30.5.2011 tarihleri arasında 5510 sayılı yasanın 4/a maddesi kapsamındaki çalışmaları dışında 1479 sayılı yasa kapsamında Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti ve 1.2.2012 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 10.3.1998 tarihli isteğe bağlı giriş bildirgesi sonucu Kurum tarafından 12.3.1998 tarihih itibariyle 1479 sayılı yasa kapsamında isteğe bağlı sigortalı olarak tescilinin yapıldığı, Kurumun davacının vergi kaydını 16.3.2006 tarihinde öğrenmesi ile davacıyı 1479 sayılı zorunlu BağKur kapsamını aldığı, davacının kamyon işletmeciliğinden dolayı 28.12.1999-28.7.2008 tarihleri arasında vergi kaydı ve 13.5.2005 ile 9.6.2011 tarihleri arasında oda kaydının bulunduğu, Kurumun davacıyı 12.3.1998-4.10.2000 ve 4.10.2000-28.7.2008 tarihleri arasında sigortalı kabul ettiği, davacının 22.1.2008-24.1.2008 ve 8.2.2008-31.10.2008 tarihleri arasında 265 gün SSK’lı hizmetinin bulunduğu, ancak davacının 1998 ile 2011 yılları arasında düzenli prim ödemesinin bulunduğu, Kurumun davacının 30.1.2012 tarihli tahsis talebini 5400 günü doldurmadığı gerekçesiyle reddettiği anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık davacının primlerini ödediğini iddia ettiği 28.7.2008 ile 26.11.2011 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortalısı olup olmadığı hususunda toplanmaktadır. Çünkü Kurum davacıyı 12.3.1998-4.10.2000 ile 4.10.2000-28.7.2008 tarihleri arasında aralıksız 1479 sayılı yasa kapsamında sigortalı kabul etmektedir.
Davacı Kurum tarafından önce isteğe bağlı sigortalı kabul edilmiş, daha sonra Kurumun vergi kaydını öğrenmesi nedeniyle sigortalılığı zorunlu sigortalılığa dönüştürülmüş, davacı vergi kaydının bittiği 28.7.2008 tarihinden itibaren ve Kurumun sigortalılık kapsamında değerlendirmediği 28.7.2008 ile 26.8.2011 tarihleri arasında düzenli prim ödemeye devam etmiştir. Davacının düzenli prim ödediği bu süreyi isteğe bağlı sigorta kapsamında değerlendirmek gerekecektir. Aksi MK 2 maddesinde ifadesini bulan objektif iyiniyet kuralları ile bağdaşmayacaktır.
Mahkemece yapılacak iş; davacının düzenli prim ödemesi bulunan 28.7.2008 ile 26.8.2011 tarihleri arasında SSK’lı çalışmaları dışlanarak anılan bu dönemin isteğe bağlı sigortalılık süresi olarak değerlendirilerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden taraflardan davacıya iadesine 29/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.