YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8785
KARAR NO : 2014/8590
KARAR TARİHİ : 22.04.2014
MAHKEMESİ : Manisa 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/02/2013
NUMARASI : 2009/121-2013/79
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine sigortalılık başlangıç tarihinin 01/02/2000 olduğuna karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 01.02.2000 – 30.04.2008 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa’nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalı işverene ait birden fazla işyeri olduğu, bu işyerlerinden ..sicil numaralı büro ofis işi işyerinin 10.11.1999 tarihinde, .. sicil numaralı gazete bayii işyerinin 01.03.1997 tarihinde 506 sayılı Kanun kapsamına alındığı, davalı işverence davacı adına işe giriş bildirgesinin verilmediği ve çalışmanın bildirilmediği görülmüştür.
Somut olayda; dönem bordrolarının dosya içerisinde olmadığı, davacı ve davalı tanıklarının beyanlarının çelişkili olduğu, dinlenen tanıkların bordro tanığı olmadığı, davacı vekilinin, davalı işverenin birden fazla işyeri olduğunu, bildirilen tanıkların işverene ait başka işyerlerinde çalışan kişiler olduğunu beyan ettiği, ancak bu tanıkların çalışmalarının bildirildiği işyerinin davalı işverene ait işyeri olup olmadığı ve tanıkların gerçekten davacı ile aynı işyerinde çalışan kişiler olup olmadığının araştırılmadığı, resen tanık belirlenerek ifadelerinin alınmadığı ve tanık beyanları arasındaki çelişkinin giderilmediği, eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulduğu anlaşılmıştır.
Yapılacak iş, tarafların gösterdiği tanıklar ile yetinilmeyerek, davalı işverene ait işyerlerinin dönem bordrolarını getirtmek, bu bordrolarda ihtilaflı dönemin tamamında kayıtlı ve tarafsız tanıklar saptayarak bunların bilgilerine başvurmak, bordrolarda adı geçen kişilerin adreslerinin tespit edilememesi veya beyanları ile yetinilmediği takdirde, kapsamlı araştırma yapılmak suretiyle, ihtilaf konusu dönemdeki çevre sakinleri, civar yerleşim yerlerinde uzun yıllar oturan komşu ya da yakın yerlerde kayıtlara geçmiş çalışanlar ile davacının bu çalışmalarını bilebilecek durumda olan mahalle muhtarı veya azaları re’sen tespit edip tanık sıfatıyla beyanlarına başvurmak, uzun yılları kapsayan bu bilgilerinin doğruluğu konusunda tanıkları özenle dinlelmek ve bu yöndeki beyanlarını buna göre irdelemek, gerekirse bu hususları dinlenen bu tanıklara ayrıntılı şekilde açıklattırmak, davacının çalışmalarının niteliği gereği gün boyu sürüp sürmediği de gözetilerek, davacının fiili çalışmalarının varlığı, başlangıç ve bitiş tarihleri, kesintili mi, sürekli mi olduğu, kısmi süreli mi (part time) yoksa tam süreli mi (full time) çalıştığı hiçbir kuşku ve duraksamaya meydan vermeyecek biçimde belirlemek; böylelikle, toplanan ve toplanacak delillerin sonucuna göre davaya konu talep hakkında bir karar verilmekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan M. Rehber Basın Yayın Dağıtım Ve Pazarlama Ltd. Şti’ne iadesine, 22.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.