Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/8114 E. 2013/10320 K. 20.05.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8114
KARAR NO : 2013/10320
KARAR TARİHİ : 20.05.2013

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacılar murisinin, iş kazası sonucu ölümünden … maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı DSİ Genel Müdürlüğünün aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacıların murisi … …’ ın 25.10.2004 tarihinde işyerinde kalp krizi sonucu ölümüyle gerçekleşen iş kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat taleplerine ilişkindir.
Mahkeceme, davacıların davalıya karşı maddi tazminat istemleri kanıtlanmadığından reddine, davacı …’ a 3.000,00 TL, davacı …’ a 1.000,00 TL, davacı … …’ a 1.000,00 TL manevi tazminatın iş kazası tarihi olan 25/10/2004 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j bendinde Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemleri harçtan müstesnadır. 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrolü Kanununa bağlı 1 sayılı cetvelde genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri sayılmış olup davalı … de bu kapsamdaki kamu idarelerinden birisidir.
Kanun’un 13/j kapsamındaki kamu idareleri harçtan muaf olduğu için aleylerine hüküm kurulması halinde bakiye karar ve ilam harcından sorumlu tutulamayacakları gibi peşin harcın dahil edilmesiyle hesaplanan yargılama giderinden sorumlu tutulmaları da doğru değildir.
Somut olayda, davalı …’nün 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrolü Kanununa bağlı 1 sayılı cetvelde genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri arasında sayılması nedeniyle 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesine göre bakiye karar ve ilam harcından sorumlu tutulması ve tahsiline karar verilen toplam 433,50 TL yargılama giderine, kabul edilen miktar üzerinden alınması gereken 297,00 TL harçtan peşin alınan 135,00 TL harcın mahsubu ile bakiye 162,00 TL harcın davalıdan alınarak hazineye irat kaydedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, harç yönünden düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 2. bendinin c fıkrasından sonra gelen d ve f fıkralarında belirtilen “Kabul edilen miktar üzerinden alınması gereken 297,00 TL harçtan peşin alınan 135,00 TL harcın mahsubu ile bakiye 162,00 TL harcın davalıdan alınarak hazineye irat kaydına, Davacılar tarafından yapılan ilk masraf 148,20 TL ve tebligat/posta gideri 60,00 olmak üzere toplam 208,2 TL yargılama giderinin davanın kabul (% 50) ve red (% 50) oranları gözetilip 104,1 TL nın davalıdan alınarak eşit payları oranında davacılara verilmesine, kalan tutarın davacılar üzerinde bırakılmasına,” rakam ve sözcüklerinin tümüyle silinerek yerine, “d-Davalı idare harçtan bağışık olduğundan davacı tarafından peşin yatırılan 146,20 TL harcın karar kesinleştiğinde talebi halinde davacıya iadesine, f-Davacılar tarafından yapılan tebligat/posta gideri 60,00 TL nin davanın kabul (% 50) ve red (% 50) oranları gözetilerek 30 TL nin davalıdan alınarak eşit payları oranında davacılara verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, 20/05/2013 gününde oybirliğiyle ile karar verildi.