YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8015
KARAR NO : 2014/8816
KARAR TARİHİ : 24.04.2014
MAHKEMESİ : Kadirli 1. Asliye Hukuk İşMahkemesi
TARİHİ : 26/02/2013
NUMARASI : 2012/22-2013/88
Davacı, sigortalılık başlangıç tarihinin 12/08/1986 olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Davacı, davalı T.. M..’ne ait işyerinde 12.08.1986 tarihinden itibaren 6 ay hizmet akdine dayalı, işçi olarak geçen ve SGK’na eksik bildirilen çalışmalarının tespitini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa’nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Davacının çalışmalarının geçtiğini ileri sürdüğü işyeri Orman İşletme Müdürlüğü olup bir kamu kuruluşudur. Bu nedenle, davalı işyerinde resmi kayıtlara dayanılması ve ücretlerin yazılı belge ile ödenmesi esastır. Kuruma bildirilmeyen dönemlerdeki ücret belgeleri ve bu dönemde davacıya ücret ödenip ödenmediği, ödeme yapılmışsa kim tarafından ödendiğinin araştırılması gerekir.
Somut olayda, davacının davalı işverene ait işyerinden SGK’na bildirilen çalışmasının bulunmadığı, davalı idarenin, davacının çalışmış olduğuna dair kayıt ve dosyasının bulunmadığını bildirdiği, dinlenen tanıkların davacının çalıştığını doğruladıkları anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa’nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Anılan maddelerde, yönetmelikle tespit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurumca tespit edilemeyen sigortalıların çalıştıklarını hizmetin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içerisinde mahkemeye başvurarak alacakları ilam ile ispatlayabilecekleri öngörülmüştür.
İşverenin, sigortalılara ilişkin hangi belgeleri Kuruma vermesi gerektiği Kanunun 79/1. maddesinde açıkça ifade edildiği üzere yönetmeliğe bırakılmıştır. Atıf yapılan Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinde, işverence Kuruma verilecek belgeler; işe giriş bildirgesi, aylık sigorta primleri bildirgesi, dönem bordrosu, vd. şeklinde sıralanmıştır. Bu belgelerden birisinin dahi Kuruma verilmiş olması veya Kurumca, fiilen ya da kayden sigortalı çalışma olgusunun tespiti veya işverence ibraz edilen bordroda ücret kesintisi yapılmış olması halinde hak düşürücü süreden söz edilemeyecektir.
Tespiti istenen hizmet süresinin kamu kuruluşunda geçtiği ve kamu kuruluşlarında çalışanların kayıtlara geçirilmesi ve ücret ödemelerinin belgelere dayandırılması asıl olduğu gibi, somut olayda hak düşürücü süreyi kesen yasal ve hukuksal bir belge veya tespit de bulunmamaktadır.
Mahkemece yapılacak iş, davanın hak düşürücü sürenin geçmiş olması nedeniyle davanın reddine karar vermekten ibarettir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 24.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.