YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7890
KARAR NO : 2014/10658
KARAR TARİHİ : 13.05.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 31/10/2012
NUMARASI : 2004/3074-2012/742

Davacı, davalılardan işverene ait işyerince geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi . tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, davacının 20/11/1997-04/03/2003 tarihleri arasında davalı işverene ait minibüs iş yerinde şoför olarak geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemce, davanın kabulü ile davacının davalı işyerinde 20/11/1997-04/03/2003 tarihleri arasında hükümde yazılı şekilde çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının dava konusu edilen dönem içinde davalı veya dava dışı başka bir işyerinden hizmet bildiriminin yapılmadığı, davalı işveren adına işyeri kaydının bulunmadığı, dönem ve ücret bordrolarının olmadığı, plakalı aracın davalıya ait olduğu, bu aracı kullanırken 18/10/2000 ve 04/07/2000 tarihlerinde davacı adına trafik cezalarının bulunduğu gibi davacı dışında başka kişilerin dava konusu aracı kullanırlarken aldıkları para cezalarına ilişkin ödeme belgeleri bulunduğu, dinlenen tanık beyanlarının çelişkili olduğu anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa’nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda, davacı dışında başka kişilerin de dava konusu aracı kullanırlarken aldıkları para cezalarının bulunduğunun anlaşılmasına göre dava konusu araçta dava konusu edilen dönem içinde davacı dışında çalışan başka şoförlerin de olup olmadığı, çalışmanın ne şekilde yapıldığı, dönüşümlü şekilde mi yoksa farklı zamanlarda mı çalışmalarının olduğu, davacının çalışmalarının sürekli mi kesintili mi olduğu konusunda yeterince araştırma yapılmadan ve aynı hatta çalıştığını belirten tanıkların çalışmaları konusunda bir tespit yapılmadan ve tanık beyanları arasındaki çelişki giderilmeden eksik inceleme ve araştırma ile sonuca gidilmesi doğru olmamıştır.
Yapılacak iş, dava konusu araçta dava konusu edilen dönem içinde davacı dışında çalışan başka şoförlerin de olup olmadığı, çalışmanın ne şekilde yapıldığı, dönüşümlü şekilde mi yoksa farklı zamanlarda mı çalışmalarının olduğu, davacının çalışmalarının sürekli mi kesintili mi olduğu hususlarını tespit etmek, davalıya ait araçta davacı dışındaki kişilerin aracı kullanırlarken aldıkları para cezalarına ilişkin ödeme belgeleri bulunduğu anlaşıldığından bu kişilerin beyanlarına başvurmak, davalıya ait minibüsün çalıştığı hatta çalışan şoför ve araç sahiplerini dinlemek, tanık beyanları arasındaki çelişkiyi gidermek, davacının hangi tarihte ehliyet aldığını araştırmak ve gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde ortaya koyduktan sonra davacının çalışmasının sürekli çalışma olduğu anlaşılırsa sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan H.. B..’e iadesine, 13/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.