Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/7528 E. 2014/7801 K. 14.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7528
KARAR NO : 2014/7801
KARAR TARİHİ : 14.04.2014

MAHKEMESİ : Balıkesir 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2013
NUMARASI : 2012/654-2013/174

Davacı, 14/09/1983-01/02/1984 tarihleri arasında Bağ-Kur’lu olduğunun tespitine 01/10/2012 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 14.9.1983-1.2.1984 tarihleri arasında zorunlu Esnaf Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti ile 1.10.2012 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, ;davacının 05/02/1988 tarihli giriş bildirgesi üzerine 10/ 08/1983 tarihinde başlayan vergi kaydına dayalı olarak 10/08/1983 tarihinden geçerli olmak üzere kayıt ve tescilinin yapıldığı, daha sonra sigortalılık başlangıç tarihinin 18 yaşını doldurduğu tarih nazara alınarak 14/09/1983 olarak değiştirildiği, 28/09/2012 tarihinde tahsis talebinde bulunması üzerine yapılan araştırma sonucu 10/08/1983 tarihinde başlayan vergi kaydının aynı tarih itibarıyla sona erdiğinin tesbiti üzerine 17/10/2012 tarihinde yapılan işlem ile önceden 14/09/1983 olarak kabul edilen sigortalılık başlangıç tarihinin vergi mükellefiyetinin tekrar başladığı 01/02/1984 olarak değiştirildiği, dolayısıyla 14/09/1983 – 01/02/1984 tarihleri arasındaki hizmetlerinin geçersiz sayılarak tahsis talebinin reddedildiği, 10/08/1983 – 10/08/1983, 01/02/1984 – 31/12/2003, 01/01/2004 – 31/08/2008 tarhleri arası ve 01/09/2008 tarihinden itibaren devam eden vergi kaydının, 07/07/1983 tarhinden itibaren devam eden oda kaydının ve ticaret sicili kaydının bulunduğu, uyuşmazlık konusu 14/09/1983 – 01/02/1984 tarihleri arasındaki prim borçlarını 1992 yılında af kapsamında ödediği anlaşılmaktadır.
1.4.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasanın 24. maddesinde zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için esnaf sicili veya kanunla kurulu meslek kuruluşu kaydı aranırken 20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı Yasanın 24. maddesi değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olması şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için meslek kuruluşuna kayıtlı olma yeterli görülmüş, 22.3.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması yeterli görülmüş, 2.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak gelir vergisinden muaf olanlar için esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür.
Davacının 1479 sayılı Yasa gereği tescili 1983 tarihinden itibaren yapılmış olmakla, 1983 yılında yürürlükte bulunan 1479 sayılı Yasanın 24.maddesi gereğince vergi kaydının bulunmadığı uyuşmazlık konusu döneme ilişkin sigortalılık koşullarının oluşmadığı ortadadır. Davacının sigortalılık koşullarının bulunmadığı halde sehven kayıt ve tescil edildiğinden ve başlangıç tescili hatalı olduğundan prim tahsili davacıya sigortalılık hakkı bahşetmez.
Yapılacak iş; uyuşmazlık konusu 14.9.1983-1.2.1984 tarihleri arası dönem yönünden davacının sigortalılık koşulları bulunmadığı halde sehven kayıt edildiği ve prim tahsil edilmesinin de sigortalılık hakkı vermeyeceği gözetilerek bu döneme ilişkin talep yönünden davanın reddine karar vermek, yaşlılık aylığı koşullarını da yeniden değerlendirmekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 14/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.