YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5799
KARAR NO : 2014/7100
KARAR TARİHİ : 07.04.2014
MAHKEMESİ : Manisa 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2013
NUMARASI : 2012/149-2013/86
Davacı, 01/06/2006 tarihinden itibaren emekliliğe hak kazandığının tespitine, Kuruma ödediği cari ay prim bedellerinin iadesine, borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, 31.5.2006 tarihinden 15.2.2008 tarihine kadar 4/b kapsamında ödediği primlerin tarafına geri verilmesi ile 31.05.2006 tarihinde yapmış olduğu tahsis talebine göre yaşlılık aylığı bağlanarak hak ettiği aylıkların tarafına ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 5510 sayılı yasanın 4/1-b,1 maddesinde “Kendi adına ve hesabına bağımsız çalışanlardan, ticari kazanç veya serbest meslek kazancı nedeniyle gerçek ya da basit usulde gelir vergisi mükellefi olanların sigortalı sayılacağı”, düzenlenmiş olup 5510 sayılı yasanın 92. maddesine göre bu kanun kapsamındaki sigortalılık zorunlu olup vazgeçmek mümkün değildir. Sigortalılık 5510 sayılı yasada yazılı sigortalılık şartlarının yitirilmesi ya da ölümle sona erer. 5510 SK’nun “primlerin ödenmesi” başlıklı 88/8. maddesinde “4 üncü maddenin birinci fıkrasının (b) bendi kapsamında sigortalı sayılanların, her ay için otuz tam gün prim ödemesi zorunludur.”
5510 sayılı Yasa’nın “Sosyal Güvenlik Destek Primine İlişkin Geçiş Hükümleri” başlıklı Geçici 14. maddesinin 1/b fıkrasına göre “Bu Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi kapsamında sigortalı sayılanlardan, ilgili kamu kurum ve kuruluşlarından alınacak belgelerle doğrulamak kaydıyla faaliyette bulunulmadığına ilişkin süreler hariç olmak üzere çalışılan süreleri için, sosyal güvenlik destek primi oranı olarak bu Kanunun 30 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının (b) bendinde belirtilen hükümler uygulanır.
Bu duruma göre de gelir vergisi mükellefiyeti devam eden davacı 5510 SK’nun 4/b maddesi kapsamında sigortalıdır. 5510 SK’nun “primlerin ödenmesi” başlıklı 88/8. maddesinde “4 üncü maddenin birinci fıkrasının (b) bendi kapsamında sigortalı sayılanların, her ay için otuz tam gün prim ödemesi zorunludur.” şeklindeki düzenleme karşısında davacının vergi kaydı nedeniyle 4/b kapsamına alınıp, 15.2.2008 tarihine kadar prim tahsil edilmesi doğrudur.Davacıdan tahsil edilen 9.711,81 TL’nin tamamının ödeme tarihinden itibaren faiziyle iadesine karar verilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, davacının 01/06/2006 tarihli yaşlılık aylığı bağlanması talebinin reddi ile 01/08/2006 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine, hak ettiği yaşlılık aylıklarının yasal faiziyle davacıya ödenmesine dair verilen karar doğru olduğundan bu istemle ilgili aynen karar vermek, davacının ödediği 9.711,81 TL primin iadesi istemiyle ilgili olarak ise davacıya 01.08.2006 tarihinden itibaren bağlanacak yaşlılık aylığından 15.2.2008 tarihine kadar kesilecek sosyal güvenlik destekleme primi miktarlarını tesbit ederek (kurumdan sorulmak suretiyle) davacının kurumdan alacağı olup olmadığını tespit edip çıkacak sonuca göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, yukarıda belirtilen maddi ve hukuki olgulara aykırı biçimde yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 07/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.