Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/5506 E. 2014/8185 K. 17.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5506
KARAR NO : 2014/8185
KARAR TARİHİ : 17.04.2014

MAHKEMESİ : Mersin 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 23/01/2013
NUMARASI : 2011/229-2013/34

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurum ve davalı işveren vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının davalı işverene ait işyerinde 02/10/2009-28/02/2011 tarihleri arasında geçen ve davalı kuruma eksik bildirilen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının davalıya ait 1072720, 1078957, 1084867 sigorta nolu işyerlerinden kısmi çalışmalarının bildirildiği, işverence düzenlenmiş bazı yıllar puantaj cetvellerinin davacı tarafından imzalanmış olduğu ve imzaların davacıya ait olduğunun dava dilekçesinde berlirtildiği anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık davacının çalışmalarının kesintili olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesinde bu tür hizmet tesbiti davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında resmi belge ve yazılı delillerin bulunması sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması halinde somut bilgilere dayanması inandırıcı olmaları koşuluyla bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen komşu işyeri çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen diğer tanıklarla dahi sonuca gitmek mümkündür.
Somut olaya gelince; mahkemece açıklanan şekilde fiili çalışmanın varlığı yöntemince araştırılmadan sonuca gidildiği ortadadır. Gerçekten mahkemece dinlenen bordro tanıklarının ifadeleri arasında çalışmanın kesintisiz olup olmadığı açısından çelişkiler mevcuttur. Aynı zamanda davacı tarafından imzası kabul edilmiş puantaj cetvelleri ilişkin oldukları dönemler açısından çalışmanın o işyerinde kesintili geçtiğine karine olduğundan tanık beyanlarıyla bu yasal karinenin aksinin kanıtlandığının kabulü mümkün değildir.
Yapılacak iş, davacının tespitini istediği ve ihtilaf konusu olan 02/10/2009-28/02/2011 tarihleri arasındaki süreyle ilgili olarak, puantaj cetvellerinde davacının imzası olanlar saptanıp, imzasını içeren ve cetvellere geçmiş sürelerdeki aylar yönünden eksik sürelerle ilgili olarak istemi reddetmek, imzalı olmayan cetvellere ilişkin dönemlerle puantaj cetveli bulunmayan dönemler yönünden ise; tarafların bildirdikleri bordro tanıklarının beyanları arasında çelişki bulunduğundan bu tanıklar dışında işverence SGK’ya verilen dönem bordrolarında davacı ile aynı işyerinde ve aynı dönemde çalışması bulunan çalışanların tespiti ile resen belirlenen tanıkları dinlemek, olmadığı takdirde, Sosyal Güvenlik Kurumu, zabıta, maliye, meslek odası aracılığı ve muhtarlık marifetiyle işyerine o tarihte komşu olan diğer işyerlerinde ihtilaflı dönemde çalıştığı tespit edilen kayıtlı komşu işyeri çalışanları; yoksa işyeri sahiplerini resen tespit edip dinlemek, davacının çalışmasının kesintisiz olup olmadığını tereddüde yer vermeyecek şekilde belirleyip çıkacak sonuca göre karar vermektir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan N.. E..’a iadesine
17/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.