Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/5339 E. 2014/5206 K. 18.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5339
KARAR NO : 2014/5206
KARAR TARİHİ : 18.03.2014

MAHKEMESİ : Gaziantep 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/01/2013
NUMARASI : 2012/72-2013/21

Davacı, 03/02/1990-03/02/1999 tarihleri arası döneme ait Bağ-Kur sigortalılığının geçerli olduğunun ve 15/07/2011 itibariyle emekliliği hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının tüm, davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, 03.02.1990 – 03.02.1999 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğunun ve 15.07.2011 tarihi itibari ile yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının primleri ödenen 03.02.1990 – 03.02.1999 tarihleri arasındaki döneme dair sigortalılığının isteğe bağlı sigortalılık kapsamında geçerli olduğunun tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; 15.07.2011 tarihinde tahsis talebinde bulunan davacının talebinin davalı Kurum tarafından 9.000 gün sigortalılık süresi bulunmadığından reddedildiği, davacının davalı Kurum tarafından 18.02.1987 – 31.12.1988 ve 03.02.1999 – 15.07.2011 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı sayıldığı, davacının 18.02.1987 – 31.12.1988 tarihleri arasında ve 03.02.1999 tarihinden beri devam eden vergi kaydı, 20.02.1987 – 31.12.1988 tarihleri arasında ve 29.02.2000 tarihinden beri devam eden oda kaydı bulunduğu, ayrıca 22.02.1999 tarihinden beri devam eden sicil kaydı bulunduğu, davacının ilk olarak 30.09.1996 tarihinde prim ödemesinde bulunduğu ve daha sonra 04.09.2008 tarihinde birikmiş borçlarını ödediği anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan, 01.04.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasa’nın 24. maddesinde zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için esnaf sicili veya kanunla kurulu meslek kuruluşu kaydı aranırken 04.05.1979 tarihinde yürürlüğe giren 2229 sayılı Yasa ile 1479 sayılı Yasa’nın 24. maddesinin öngördüğü meslek kuruluşlarına kayıtlı olma koşulu kaldırılmış sadece yasanın temel ilkesi olan kendi ad ve hesabına çalışma koşulu getirilmiş, 20.04.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı Yasa’nın 24. maddesi değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olması şartı getirilmiş, ancak gelir vergisinden muaf olanlar için meslek kuruluşuna kayıtlı olma yeterli görülmüş, 22.03.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması yeterli görülmüş, 02.08.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş, ancak gelir vergisinden muaf olanlar için esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür.
Somut olayda; davacı tarafından talep edilen dönemde davacının, 1479 sayılı Yasa’nın 24. maddesi gereğince sigortalı olabilmek için aranılan vergi, oda veya sicil kaydının bulunmadığı, uyuşmazlık konusu döneme ilişkin sigortalılık koşullarının oluşmadığı, sonradan prim ödenmesinin de sigortalılık koşulları bulunmayan davacıya isteğe bağlı sigortalılık da sağlamayacağı gözardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine,
18.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.