Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/5172 E. 2014/5436 K. 20.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5172
KARAR NO : 2014/5436
KARAR TARİHİ : 20.03.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/12/2012
NUMARASI : 2011/300-2012/783

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 5.7.1996-6.4.2011 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile, davacının davalı işyerinde 1.7.1996-6.4.2011 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının davalıya ait işyerinden hizmet bildiriminin yapılmadığı, nizalı dönemde davalı işveren adına Kurumda kayıtlı bir işyeri bulunmadığı, ücret bordroları ile dönem bordrolarının olmadığı, tanık beyanlarının alındığı ancak kayıtlara geçmiş komşu işyeri tanığı olup olmadığının tespit edilemediği anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa’nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Yapılacak iş, davacının çalıştığını belirttiği minibüs hattında ihtilaflı dönemin tamamında çalışmış olan şoförleri veya araç sahiplerini tespit edip tanık sıfatıyla bu kişilerin bilgilerine başvurmak, komşu işyeri tanıklarının çalışma süresini tereddütsüz belirlemek amacıyla gerek görüldüğü takdirde hizmet döküm cetvellerini getirtmek, çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak, davacının dava konusu edilen dönem içinde aldığı trafik cezalarını araştırıp bu cezaların davalıya ait aracı kullanırken alınan cezalar olup olmadığını belirlemek, davacının mesleği ile ilgili bir dernek veya oda kaydının bulunup bulunmadığının tespit etmek ve gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde kanıtladıktan sonra davacının çalışmasının sürekli çalışma olduğu anlaşılırsa sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Kabule göre de, HMK’nın 26/1 maddesine aykırı bir şekilde, davacının 5.7.1996 tarihinden itibaren davalı işyerinde geçen çalışmalarının tespitini talep etmesine rağmen talep aşılmak sureti ile yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan E.. G..’e iadesine, 20/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.