YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4902
KARAR NO : 2014/5616
KARAR TARİHİ : 24.03.2014
MAHKEMESİ : Mersin 4. İş Mahkemesi
TARİHİ : 22/11/2012
NUMARASI : 2012/41-2012/45
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 15/03/1989 – 05/08/2004 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Dava,davacının davalı işverenlere ait iş yerinde 15.03.1989 ile 05.08.2004 tarihleri arasında çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Uyuşmazlık nitelikçe 506 sayılı Yasanın 79. maddesinden kaynaklanan hizmet tespiti istemine ilişkindir. Bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işverence verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı,işin niteliği sürekli veya sezonluk nitelikte olup olmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır.
Çalışma olgusu her türlü delille ispat edilebilirse de çalışmanın konusu,niteliği,başlangıç ve bitiş tarihleri hususunda tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve uyuşmazlık konusu dönemi kapsar biçimde çalışmaları işverenin resmi kayıtlarına geçmiş bordro tanıkları ya da komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve resmi kayıtlara geçmiş çalışanlarından seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir.
Somut olayda,davacının çalışmalarının kuruma bildirilmediği,işe giriş bildirgesi düzenlenmediği,dönem bordrolarının dosyada bulunmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece yapılacak iş,davacının yaptığı işin hamallık olduğu anlaşılmakla ,işin süreklilik arz edip etmediği hususunda mahallinde keşif yapılarak işyeri kapasitesi belirlenerek ,her gün hamala ihtiyaç olup olmadığı, davacıya her gün iş verilip verilmediği,ödenen ücretlerin miktarı ve nasıl ödendiği (günlük,haftalık,aylık) hususlarını belirleyerek ve ihtilaflı dönemin tamamında çalışması bulunan bordro tanıkları dinlenerek bunların ifadesi ile yetinilmemesi halinde belediye ve zabıta aracılığıyla ,aynı işi yapan komşu iş yerlerinin işveren ve çalışanları tespit edilip ifadelerine başvurularak tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgulara aykırı biçimde, eksik inceleme ile yazılı biçimde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde temyiz eden davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 24.03.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.
.