YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4877
KARAR NO : 2014/7713
KARAR TARİHİ : 14.04.2014
MAHKEMESİ : Bakırköy 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 03/12/2012
NUMARASI : 2009/339-2012/837
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, davacının 05.05.1997-25.12.2008 tarihleri arasında Korkut apartmanında kapıcı olarak geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacının 05.05.1997-25.12.2008 tarihleri arasında geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespitine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa’nın 86/8. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda, davacının davalı işyerinden Kuruma bildirilen hizmeti bulunmadığı,12.11.2007 tarihinden itibaren 1479 sayılı Yasaya tabi bağkur sigortalısı olduğu, Siyavuşpaşa Muhtarlığından alınan belgeye göre davacının 14.04.1999 da davalı apartmanın zemin katındaki daireye kayıt yaptırıp, 12.01.2009 da nakil olarak ayrıldığı,apartmanın karar defterinde 16.03.1997 tarihli kayıtta basamakların temizliğini yapmasına karşılık, bodrumdaki daire kirasına karşılık bir bayan alınacağı ve bir miktar aylık verileceğinin belirtildiği ve daha sonraki tarihlerde de ‘ dükkanların kapıcı giderine eşit katılacağının ‘belirtildiği,davalı apartman ile davacının eşi Bekir Arıkan arasında imzalanmış kira sözleşmelerinin dosyaya sunulduğu,davacının eşi B.A.’ın davacının Hiçbir şekilde apartmanda çalışmadığını beyan ettiği, bir kısım tanıkların davacının temizliğe gittiğini beyan ettiği, çalışma olgusunun yeterli ve gerekli bir araştırmayla hiç bir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak sağlıklı bir biçimde belirlenmediği anlaşılmaktadır.
Davalı apartmanda temizlik işlerinde bir görevlinin çalıştırıldığı apartmana ait karar defterinden anlaşılmaktadır. Ne var ki,tanık olarak dinlenen davacının eşi B. A., çalışan kişinin sadece kendisi olduğu, eşinin çalışmadığı şeklinde beyanda bulunmuştur. Davacının eşiyle arasında husumet bulunduğu bildirilmişse de mahkemece bu yönde bir inceleme yapılmamıştır. Yine dinlenen diğer tanık beyanları da çalışma olgusunun ispatlanması bakımından yetersiz ve çelişkilidir. Mahkemece resen kamu tanıkları araştırılarak husumet durumu ve tanık beyanları arasındaki çelişkinin giderilmesi gerekir. Ayrıca davacının apartmandaki çalışmasının kısmi zamanlı mı yoksa tam zamanlı mı olduğu hususu da araştırılmalıdır.
Yapılacak iş, mahkemenin davalı apartman yönetimine ait karar defterlerinin ve varsa davalı apartman yönetimi tarafından diğer davalı Kuruma verilen dönem bordrolarının celp edilerek, davacının çalıştığını iddia ettiği dönemde, varsa dönem bordrosunda ismi geçen kişiler, komşu apartman kapıcıları ve dava konusu apartmana yakın bakkal ve apartman yöneticilerini tanık olarak dinleyerek, davacının tüm mesaisini davalı apartmana hasredip etmediği, davacının davalı apartmanın kapıcı dairesinde oturup oturmadığı, keza, davacının davalı apartman dışında başka bir hizmet verip vermediği ve kendisine ait işyeri bulunup bulunmadığı, davalı apartmanın büyüklüğü, daire sayısı, bahçesi olup olmadığı, ısınma sistemi araştırılıp, gerektiğinde mahallinde keşif yapılarak çalışmanın part-time olup olmadığı saptanarak sonucuna göre karar vermek, part-time çalıştığının kabulü halinde ise, davacının sürekli olarak bir günde kaç saat çalıştığı, giderek haftalık ve aylık çalışma süreleri belirlenerek, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesi gereğince 7.5 saat çalışma bir günlük çalışma hesabı ile kaç iş gücüne karşılık olduğu hususu bir uzman bilirkişinin görüşü alınmak suretiyle açıkça saptamaktan ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme sonucunda yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan Ö.. Ö.., İ.. K.., B.. Y.. V.. K.., H.. K.., H.. K.., A.. G.. N.. K.., M.. I.., A.. K.., M.. O.. A.. K..’a iadesine 14/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.