YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4702
KARAR NO : 2014/5407
KARAR TARİHİ : 20.03.2014
MAHKEMESİ : İzmir 4. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/12/2012
NUMARASI : 2011/779-2012/833
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 06/08/2004-13/08/2007 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, davacının 6.8.2004 – 13.8.2007 tarihleri arasında davalı işverene ait minibüste geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, 10019012 ss numaralı davacının, davalı işveren A.. G..’e ait SGK İzmir Sosyal Güvnelik İl Müdürlüğünde tescilsiz plaka sayılı ticari minibüs işletmesi işyerinde, 06/08/2004-13/08/2007 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak 506 sayılı Yasanın 78 maddesine göre belirlenen prime esas kazançların alt sınırı ile 1088 gün çalıştığı, 1088 günlük çalışmasının kuruma bildirilmediğinin tespitine, karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının dava konusu edilen dönem içinde davalı veya dava dışı başka bir işyerinden hizmet bildiriminin yapılmadığı, dönem bordrolarının ve ücret bordrolarının bulunmadığı, Kurum tarafından davalı işveren adına minibüs işletmisi işyeri kaydının bulunmadığının bildirildiği, tanık beyanlarının alındığı, davalı işverenin davacının erkek kardeşi olduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davalı işverenin davacının erkek kardeşi olduğunun anlaşılmasına göre bir kişinin kendi kardeşini sigortasız çalıştırması hayatın olağan akışına aykırıdır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın davanın reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan A.. G..’e iadesine, 20/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.