YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/257
KARAR NO : 2014/1352
KARAR TARİHİ : 28.01.2014

MAHKEMESİ : Ankara 18. İş Mahkemesi
TARİHİ : 04/12/2012
NUMARASI : 2007/234-2012/929

Davacı, ilk talep tarihinden itibaren maluliyet aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi …. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava; davacının maluliyet aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının maluliyet aylığı talebinin dayanağının bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa’nın 95. maddesidir. Anılan maddeye göre, “Bu Kanun gereğince, yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, çalışma gücü kaybı, geçici iş göremezlik ödeneklerinin verilmesine ilişkin raporlar ile iş kazası ve meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücü veya çalışma gücü kaybına esas teşkil edecek sağlık kurulu raporlarının usul ve esaslarını, bu raporları vermeye yetkili sağlık hizmeti sunucularının sahip olması gereken kriterleri belirlemeye, usulüne uygun olmayan sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeleri düzenleyen sağlık hizmet sunucusuna iade edecek belirlenen bilgileri içerecek şekilde yeniden düzenlenmesini istemeye Kurum yetkilidir. Usulüne uygun sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeler ile gerekli diğer belgelerin incelenmesiyle; yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, vazife malullük derecesini, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu tespit edilen meslekte kazanma gücünün kaybına veya meslekte kazanma gücünün kaybı derecelerine ilişkin usulüne uygun düzenlenmiş sağlık kurulu raporları ve diğer belgelere istinaden Kurumca verilen karara ilgililerin itirazı halinde, durum Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunca karara bağlanır.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar, Sağlık Bakanlığı ile Kurumun birlikte çıkaracağı yönetmelikle düzenlenir. Bu yasal düzenleme gereğince düzenlenen Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliği’nin 55. maddesine göre sigortalının malullük durumunun Kurumca yetkilendirilen Sağlık sunucularının sağlık kurulunca usulüne uygun düzenlenecek raporların Kurum Sağlık Kurulunca incelenmesi sonucu Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğinde belirlenen usul ve esaslara göre tespit edileceği, anılan yönetmeliğin 5. maddesinde sigortalı ve hak sahiplerinin çalışma gücü oranlarının a) Sağlık Bakanlığı eğitim ve araştırma hastaneleri, b) Devlet Üniversitesi, c) Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı asker hastaneleri, ç)sigortalıların ikamet ettikleri illerde (a), (b), (c) bentlerinde belirtilen hastanelerin bulunmaması durumunda Sağlık Bakanlığı tam teşekküllü hastanelerin yetkili olduğu, bildirilmiş, Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinin 56. maddesinde ise Kurum Sağlık Kurulunca verilen karara karşı yapılan itirazların Yüksek Sağlık Kurulunca inceleneceği bildirilmiştir.
Kural olarak Yüksek Sağlık Kurulunca verilen karar S.. K..nu bağlayıcı nitelikte ise de diğer ilgililer yönünden bir bağlayıcılığı olmadığından Yüksek Sağlık Kurulu Kararına itiraz edilmesi halinde inceleme Adli Tıp Kurumu giderek Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu aracılığıyla yaptırılmalıdır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.06.1976 günlü, 1976/6-4 sayılı Kararı da bu yöndedir.
Bunun yanı sıra, 1479 sayılı Kanun’un 28.maddesine göre çıkarılan ve yargılama sırasında yürürlüğe giren, 28727 sayılı 03/08/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan, Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliği’nin 9.maddesinin 1.fıkrasında sigortalıların çalışma gücünün en az %60’ını kaybedip kaybetmediklerinin tespitinde yönetmeliğin Ek-1 Hastalık Listesinin dikkate alınacağı düzenlenmiş, Ek-1 Hastalık Listesinde, bundan önceki 11/10/2008 tarihli 27021 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğinden farklı olarak karaciğer transplantasyonunun da sayıldığı anlaşılmıştır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 04/10/2000 tarihinden itibaren Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil edildiği, 05/04/2004 tarihinde maluliyet aylığı tahsis talebinde bulunduğu, davacıya Ege Üniversitesi Hastanesi’nde 17/07/2004 tarihinde karaciğer nakli yapıldığı, S.B. Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 13/04/2004 gün, 2518 sayılı raporu ile davacının karaciğer rahatsızlığı nedeniyle iş gücü kaybının %80 olduğunun belirlendiği, İzmir Atatürk Hastanesinin 22/02/2005 gün 2369 sayılı raporu ile de davacının karaciğer transplantasyonundan sonra sağ gözünde geçirilmiş santral retinal ven tıkanıklığı, tam retinal hemoroglez bulunması nedeniyle iş gücü kaybının %80 olduğunun açıklandığı, yine aynı hastanenin 05/05/2006 tarihli raporu ile davacıya 16/07/2004 tarihinde karaciğer transplantasyonu yapıldığı ve davacının %86 oranında iş gücü kaybı bulunduğunun belirlendiği, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nun 22/07/2004 ve 04/05/2005 tarihli kararları ile davacının raporunda belirtilen hastalığın Kurum sigortalısı oluş tarihinden önce de mevcut olduğu tespit edildiğinden, maluliyet aylığı talebinin reddedilmesine karar verildiği, 26/12/2006 tarihli raporda davacının çalışma gücünün 2/3 ünü kaybetmediğinden talebinin reddedildiği, Kurulun en son 30/04/2010 tarihli kararı ile de 26/12/2006 tarihli kararın iptal edilmesine karar verildiği ve davacının mevcut belgelere göre maluliyetini gerektiren hastalık ve arızası ile Bağ-Kur kapsamına girmiş olduğundan maluliyet sigortası yardımlarından yararlanamayacağına karar verildiği, Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 3.İhtisas Kurulu ve Genel Kurulu’nun raporlarında, davacının karaciğer transplantasyonu+sağ görme kaybı arızası olduğunun, halizahırda karaciğer fonksiyonlarının normal olduğu, görme kaybı arızasının 85/9529 sayılı Sosyal Sigortalar Sağlık İşlemleri Tüzüğü hükümlerine göre ve meslek grup numarası grup 41 olarak bildirilmekle Gr41 II(1——35) D %46, E cetveline göre %46 oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağının, davacının tek gözüyle gördüğü, diğer bir deyişle monooküler görmeye sahip olduğunun tespit edildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, Yüksek Sağlık Kurulu raporunda davacının mevcut hastalığı ile sosyal güvenlik kapsamına girdiğinin belirtildiği ve Adli Tıp Kurumu raporlarında bu hususta bir tespit yapılmadığı, mahkemece bu çelişki giderilmeden karar verildiği anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş; Adli Tıp 3.İhtisas Kurulundan ve Genel Kurulundan davacının maluliyete giriş tarihinin belirlenmesi hususunda rapor almak, öncelikle davacının sosyal güvenlik kapsamına girdiği sırada malul olup olmadığını belirlemek, ardından yargılama sırasında yürürlüğe giren Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliği’ne göre davacının maluliyet aylığı koşullarını taşıyıp taşımadığının tespiti açısından maluliyet oranını belirlemek ve 5510 sayılı Yasa’daki düzenlemeler gözetilerek çıkacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
28/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.