YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2461
KARAR NO : 2014/5192
KARAR TARİHİ : 18.03.2014
MAHKEMESİ : İzmir 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/12/2012
NUMARASI : 2011/182-2012/864
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 27/03/2006-30/11/2009 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ve davalılardan Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalı Kurumun tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalıya ait işyerinde 27.03.2006-30.11.2009 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığının tespitini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile yazılı şekilde karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesinde, bu tür hizmet tespiti davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında; resmi belge veya yazılı delillerin bulunması, sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması, salt, bu nedene dayalı istemin reddine neden olmaz. Somut bilgilere dayanması, inandırıcı olmaları koşuluyla, Kuruma bildirilen dönem bordroları, tanıkları veya iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken işverenler tarafından Kuruma bildirilen komşu işyerleri çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen kimi diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının davalıya ait ….. sicil nolu işyerinde 27.3.2006-15.12.2007 tarihleri arasında geçen çalışmalarının kısmen Kuruma bildirildiği, 07.04.2006 tarihli işyeri inceleme tutanağında davacının işe giriş tarihinin 27.03.2006 olarak bildirilip davacı ve davalı tarafça imzalandığı, tanık beyanlarından davacının talep aralığındaki çalışmalarının doğrulandığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda her ne kadar mahkemece 27.03.2006-01.06.2008 tarihleri arası eksik bildirilen çalışmalar yönünden verilen kısmen kabul kararı doğru ise de tanıkların beyanlarında davacının daha fazla çalışmasını doğruladıkları dikkate alınmadan ve tüm uyuşmazlık dönemini kapsayacak şekilde kayıtlı tanık beyanları alınmadan karar verilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, ihtilaflı döneme ilişkin diğer davalı işverenlere ait dönem bordrolarının getirtilerek davacının diğer davalılar yanında geçen çalışmalarının da ortaya konması için dönem bordrolarında kayıtlı ve tarafsız tanıklar saptanarak bunların bilgilerine başvurmak, bordolarda adı geçen kişilerin adreslerinin tespit edilememesi veya beyanları ile yetinilmediği takdirde, Sosyal Güvenlik Kurumu, zabıta, maliye, meslek odası aracılığı ve muhtarlık marifetiyle işyerine o tarihte komşu olan diğer işyerlerinde uyuşmazlık konusu dönemde çalıştığı tespit edilen kayıtlı komşu işyeri çalışanları; yoksa işyeri sahipleri araştırılıp tespit edilerek çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak ve gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde ortaya koyduktan sonra sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine 18/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.