Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/22054 E. 2014/3826 K. 04.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/22054
KARAR NO : 2014/3826
KARAR TARİHİ : 04.03.2014

MAHKEMESİ : Bigadiç Asliye Hukuk İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/12/2012
NUMARASI : 2007/139-2012/296

Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacılar ile davalılardan B.. Ş.., L.. B.. Çimento San ve Tic. A.Ş. (S..B.. Madencilik Sanayi Ticaret A Ş) vekilleri ile Z.. Ö.. tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, sigortalının iş kazası sonucu vefatı nedeniyle yakınlarının manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerin incelenmesinden; davalı Zeynep Ö..’ın kendisine ait özel bina inşaatının beton işlerini davalı L..B.. Çimento San ve Tic. A.Ş.’ye(S..B.. Mad. San. Tic. A.Ş.), yapı denetim işini davalı B.. S.. Y..D.. Ltd. Şti.’ye verdiği, 18.11.2002 tarihinde pompa operatörü davalı E.. M..’ın uzaktan kumanda ile beton dökme işi yaptığı sırada boten dökmeye yarayan borunun yüksek gerilim hattına temas etmesi sonucu bu esnada betondan numune alan müteveffa sigortalı Timuçun Ö…’in akıma kapılarak vefat ettiği, SGK Teftiş Kurulu Başkanlığı tarafından olayın iş kazası olduğunun ve müteveffa sigortalının işvereninin dava dışı T..T.. İ.. Beton ve Yapı Mal. Lav. Hiz. Ltd. Şti. olduğunun tespit edildiği, hükme asas bilirkişi kusur raporunda inşaat sahibi davalı Zeynep’in % 25, davalı L.. B.. Çimento San ve Tic. A.Ş.’nin % 55, davalı operatör E.. M..’ın % 5, davalı Balıkesir Sistem Yapı Denetim Ltd. Şti.’nin % 10, müteveffa sigortalının % 2, dava dışı yapı denetim şirketi denetçisi Ender İ..’ın % 3 oranında kusurlu olduklarının belirtildiği, zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasına karar verilen Bigadiç Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2005/447 esas 2008/200 karar sayılı dosyasında davalı inşaat sahibi Zeynep ve yapı denetim şirketi çalışanları dava dışı Ender İ… ve Mehmet O..’ın kusur yokluğundan beraatlerini, davalı operatör E.. M..’ın mahkumiyetine dair karar verildiği, ceza dosyasında müteveffa işçinin sigortalı kayıtlarında işvereni görünen dava dışı T.. T..İ..B.. ve Yapı Mal. Lav. Hiz. Ltd. Şti.’ye yazılan müzekkere cevabında müteveffanın 15.04.2002 tarihinden itibaren şirketleri bünyesinde çalıştığının belirtildiği anlaşılmaktadır.
Görev konusu, kamu düzeni ile ilgili olup, mahkemelerce, yargılamanın her aşamasında resen ele alınması gereken bir husustur.
İş mahkemeleri, 5521 sayılı Yasa ile kurulmuş olan istisnai nitelikte özel mahkemelerdir. 5521 sayılı Yasa’nın 1. maddesinde, işçiyle işveren veya işveren vekili arasında iş aktinden veya İş Kanunu’na dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının iş mahkemelerinde çözümleneceği hükmü öngörülmüştür. Anılan maddede belirtildiği üzere, iş mahkemesinin görevli olması için şu iki unsurun birlikte gerçekleşmesi koşuldur: a)Uyuşmazlığın tarafları işçi ve işveren (ya da işveren vekili) olmalıdır. b)Uyuşmazlık, iş sözleşmesinden veya İş Kanunu’ndan kaynaklanmalıdır.
Dava konusu uyuşmazlıkda, zararlandırıcı olayın iş kazası olduğu yönünden ihtilaf bulunmamasına rağmen, müteveffa sigortalının B.. S.. Y.. Denetim Ltd. Şti. elamanı olarak inşaatta beton numunesi alırken akıma kapılarak vefat ettiğinin iddia olunmasına ve müteveffa sigortalı ile B.. S.. Y.. D..Ltd. Şti. arasında işçi işveren ilişkisinin kanıtlanamamış olmasına göre, davalı B..S..Y..D.. Ltd. Şti. olayda üçünçü kişi konumunda olup 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu ve gerekse İş Kanunu 1.maddeleri uyarınca uyuşmazlığın çözüm yerinin İş Mahkemeleri değil Genel Mahkemeler olduğu açıktır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgularda yanılgıya düşülerek, davanın görevsizlik nedeniyle reddine karar vermek gerekirken; işin esasına girilerek hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
O halde tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: ükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 04.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.