Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/22035 E. 2014/9261 K. 29.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/22035
KARAR NO : 2014/9261
KARAR TARİHİ : 29.04.2014

MAHKEMESİ : Ankara 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 24/09/2013
NUMARASI : 2011/774-2013/960

Davacı, Davalılardan işverene ait işyerinde geçen hizmetlerine ilişkin aylık gerçek net/brüt ücretin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum ve Y.. A… vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalılar Y.Turizm İnş. İth. İhr. Ve Tic. A.Ş. ile Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının davalı işverenlere ait işyerinde geçen hizmetlerine ilişkin gerçek ücretinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile gidilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; 14.12.1973 doğumlu olan davacı adına davalılardan A. Müh. İnş. San. Ve Tic. Ltd. Şti.’ye ait 223530 sicil numaralı işyerinden 05.08.1996 tarihinde işe giriş bildirgesinin verildiği, davacının sigortalı çalışmalarının 10.04.1995 – 10.06.1996 tarihleri arasında 248958 sicil numaralı (kime ait olduğuna dair dosyada bilgi olamayan) işyerinden, 05.08.1996 – 31.08.2003 tarihleri arasında da A. Müh. İnş. San. Ve Tic. Ltd. Şti.’ye ait 223530 sicil numaralı işyerinden olduğu, davacının, davalılardan A. Müh. İnş. San. Ve Tic. Ltd. Şti. aleyhine alacak davası açtığı, bu davada son ücretinin aylık net 500,00 TL (brüt 675,00 TL) olduğu kabul edilerek hesaplama yapıldığı ve hüküm kurulduğu, davacının temyizinden feragati nedeniyle Yargıtay red kararı verilerek hükmün kesinleştiği, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, alacak davasındaki ücretin dikkate alındığı anlaşılmıştır.
506 sayılı Yasanın 77. maddesinde prime esas gerçek ücretin esas alınması koşuldur. Gerçek ücretin işçinin yaşı, kıdemi, meslek durumu dikkate alınarak, emsal işi yapan işçilerin aldığı ücret göz önünde tutularak belirlenmesi gerektiği Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir.
HMK’nın 297/2. (HUMK’un 388.) maddesi uyarınca; “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerektiği” belirtilmiştir.
Somut olayda; davalı olarak gösterilen işverenler arasındaki ilişkinin dosya kapsamından anlaşılamadığı, davacının, Ağustos 1996 ayı ile Nisan 2001 tarihleri arasındaki çalışmaları ile ilgili hüküm kurulduğu, hükmün hangi davalı işveren ile ilgili olduğunun belirtilmediği, hüküm kurulan çalışma döneminin davalılardan A. Müh. İnş. San. Ve Tic. Ltd. Şti. işyerinde geçen çalışma dönemi olduğu, buna rağmen vekalet ücreti de dahil bütün yargılama giderlerinden tüm davalıların sorumlu tutulduğu, emsal ücret araştırmasının yapılmadığı eksik inceleme ve araştırma ile karar verildiği görülmüştür.
Yapılacak iş; Sosyal Güvenlik Kurumundan davacının sicil dosyası ile davalı işyerlerine ait sicil dosyalarını getirtmek, davalı işyerleri arasındaki irtibatı araştırmak, ondan sonra davacının çalışmalarının geçtiği işyerinin kapsam ve kapasitesini belirlemek, gerektiğinde işverenin bordrolarında kayıtlı diğer işçilerin beyanına başvurmak, işverenin yaptığı bildirimler ile çalışan işçilerin niteliklerini de karşılaştırarak, işverenin çalıştırdığı işçilerin kıdem ve pozisyonuna göre gerçek ücreti üzerinden bildirilip bildirilmediği üzerinde durmak, davacının yaptığı işe göre nitelikli bir işçi olup olmadığını, nitelikli bir işte çalıştırılıp çalıştırılmadığını belirlemek, bildirilen ücretle çalışmasının olağan olmadığı belirlendiği takdirde, işverenin aynı pozisyondaki işçilere ödediği ücretlerin gerçeğe uygun olup olmadığını değerlendirmek, bu bildirimlerin gerçeğe uygun olduğunun belirlenmesi halinde, bu ücretleri esas almak, aksi takdirde benzer işi yapan işyerlerinden, gerektiğinde ilgili meslek odasından emsal ücret araştırması yaparak, her bir işveren ile ilgili ayrı ayrı karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalılar Y.Turizm İnş. İth. İhr. Ve Tic. A.Ş. ile Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan Y.. A…’ne iadesine 29/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.