YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/21981
KARAR NO : 2014/2527
KARAR TARİHİ : 18.02.2014
MAHKEMESİ : Kocaeli 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 08/10/2013
NUMARASI : 2013/220-2013/368
Davacılar, iş kazası sonucu maluliyetten doğan manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava nitelikçe 09.10 2006 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu %12,00 oranında sürekli iş göremezliğe uğrayan ve 20.01.2012 tarihinde ölen sigortalının uğradığı manevi zararının tazmini istemine ilişkin olup, dava sigortalının ölümünden sonra mirasçıları tarafından açılmıştır.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmişse de varılan bu sonuç aşağıda açıklanan nedenlerle isabetli değildir.
Davacılar murisinin 09.10.2006 tarihinde asıl ve alt işveren olana davalıların işinde çalışırken iş kazasına uğrayarak % 12,00 oranında sürekli iş göremezliğe uğradığı, kazalının maddi tazminat istemli davasının kesinleştiği ve davacılar murisinin manevi tazminat istemli dava açılmadan önce 20.01.2012 tarihinde öldüğü uyuşmazlık konusu değildir.
Uyuşmazlık bedensel bütünlüğü ihlal edilen kişiye tanınan manevi tazminat istem hakkının mirasçılarına geçip geçmeyeceğine, diğer bir deyişle bedensel bütünlüğün ihlali nedeniyle uğranılan manevi zararın mirasçılar tarafından istenilmesinin mümkün olup olmadığına ilişkindir.
Manevi tazminat isteme hakkı, kural olarak zarar görene ait bir haktır. Ancak zarar gören ölmeden önce dava açmış veya dava açma iradesini izhar etmiş ise, manevi tazminat isteme hakkı mirasçılarına intikal eder. Mirasçılar açılmış davaya devam edebilirler veya dava henüz ikame edilmemiş ise bizzat dava açabilirler. Dairemizin ve giderek Yargıtay’ın yerleşmiş görüşleri de bu doğrultudadır. (HGK’ nun 3.4.1963 tarihli, 4-80 Esas, 42 Karar sayılı, Dairemizin 22.02.2007 gün 2006/18030E-2007/2541K, 14.06.2010 gün 2009/12032E, 2010/6776K, 30.10.2010 gün 2010/5628E-2010/11845K, 4.HD’nin 17.09.1962 gün 5218-8846, 07.11.1968 3112-8654, 12.6.1981gün 7633/8562, 02.06.1994 gün 1898-5093 sayılı kararları)
Sigortalı sağlığında maddi tazminat istemli olarak dava açmış ve bu dava Kocaeli 2. İş Mahkemesinin 2010/189Esas sayılı dosyasında görülerek sonuca bağlanmış ve kesinleşmiştir. Anılan dava ile ilgili olarak davacı vekilince verilen 10.08.2010 tarihli kısmi dava dilekçesinde 09.10.2006 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik nedeniyle fazlaya ilişkin talep ve sair talep ve dava hakları saklı tutulmak suretiyle maddi tazminat isteminde bulunmuştur. Bu duruma ve kısmi dava dilekçesindeki açıklamaya göre zarar görenin henüz hayatta iken manevi tazminat isteminde bulunma iradesini açıkladığının kabulü mümkün değildir. Diğer bir deyişle zarar gören tereddüte mahal bırakmayacak biçimde ilerde manevi tazminat isteminde bulunacağını ifade etmemiştir. Bu nedenle de iş kazası sonucu bedensel zarar gören sigortalının ölümünden sonra mirasçılarının dava açarak zarar verenden manevi tazminat isteminde bulunmaları mümkün değildir. Hal böyle olunca; davanın reddi yerine, kısmi dava dilekçesinin hatalı değerlendirilerek, manevi tazminat isteme iradesinin açıklandığının kabulü ile manevi tazminata karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olmuştur.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozmanın niteliğine göre davalıların sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 18/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.