Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/21747 E. 2014/18522 K. 25.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/21747
KARAR NO : 2014/18522
KARAR TARİHİ : 25.09.2014

MAHKEMESİ : Sakarya İş Mahkemesi
TARİHİ : 01/10/2013
NUMARASI : 2012/131-2013/764

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi ve davalılardan N.. S.. tarafından duruşma talep edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının davalıya ait işyerinde askerlik dönemi haricinde 28/12/1989-31/12/2011 tarihleri arasında tam ve kesintisiz asgari ücretle çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacının davalı N.. S..e ait işyerinde 28/11/1992-28/06/1994 tarihleri haricinde 28/12/1989 tarihinden 31/12/2011 tariine kadar asgari ücretle ve aylık 30 gün üzerinden sigortalı olarak çalıştığının tespitine, eksik bildirilen sigorta sürelerinin 506 sayılı yasa kapsamında sigortalı hizmet sayılmasına karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 28/12/1989-10/10/1992, 20/11/1994-10/03/2000, 01/07/2000-31/01/2001, 20/04/2004-01/08/2005, 04/04/2006-31/12/2007, 07/03/2008-31/03/2008, 30/07/2008-31/01/2009, 23/06/2009-31/12/2011 tarihleri arasında davalıya ait 21035 sicil numaralı işyerinden hizmet bildiriminin yapıldığı, dönem bordrolarının bulunduğu, bir kısım imzasız ücret bordrolarının olduğu, tanık beyanlarının alındığı ve davacının 01/12/1992-01/07/1994 tarihleri arasında askerlik yaptığı anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa’nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Yapılacak iş, 17/08/1999 tarihinde meydana gelen deprem dolayısıyla çalışmaya ne kadar süre ile ara verildiğini net şekilde belirlemek, Belediyeden davalıya ait işyerinin deprem dolayısıyla ne kadar süre ile kapalı kaldığını sormak, çalışılmayan dönemi belirleyip dışlayarak sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Ayrıca, davacı 01/12/1992-01/07/1994 tarihleri arasında askerlik yapmış olmasına rağmen hükümde 28/11/1992-28/06/1994 tarihlerinin dışlanmasına karar verilmesi de hatalı olmuştur.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekili ve davalı işveren vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan N.. S..’e iadesine, 25/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.