Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/2148 E. 2014/2632 K. 18.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2148
KARAR NO : 2014/2632
KARAR TARİHİ : 18.02.2014

MAHKEMESİ : Balıkesir 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/12/2012
NUMARASI : 2011/896-2012/1122

Davacı, 31/12/2005-18/04/2011 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortalısı olmadığının ve 01/05/2011 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Davacı, 1479 sayılı Yasa kasapmındaki sigortalılığının 31.12.2005 tarihinde sona erdiğinin ve 01.05.2011 tarihi itibari ile 506 sayılı Yasa kapsamında yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının 31.12.2005 – 18.04.2011 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortalısı olmadığının ve 01.05.2011 tarihinden geçerli olmak üzere yaşlılık aylığı bağlanmasına hak kazandığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının, 01.07.1997 tarihli bildirge ile vergi kaydı gereğince 01.01.1988 tarihi itibari ile tescil edildiği, 01.01.1988 – 31.12.1995 tarihleri arasında tahıl yetiştiriciliğinden, 28.09.1995 – 31.12.2005 tarihleri arasında da limited şirket ortaklığı nedeni ile vergi kaydı bulunduğu, 31.12.2005 tarihinde davacının ortağı olduğu şirkete re’sen terk işlemi yapıldığı, davacının ayrıca 04.10.1995 – 18.04.2011 tarihleri arasında yine şirket ortaklığı nedeni ile oda kaydı bulunduğu ve ticaret odası tarafından şirketin tasfiye halinde olduğunun ve kaydının devam ettiğinin bildirildiği, yine davacının 28.09.1995 – 18.04.2011 tarihleri arasında sicil kaydı bulunduğu, 1984/3 – 1985/2. dönem arası, 17.05.2007 – 15.06.2009 tarhleri arası aralıksız, 12.08.2009 – 31.03.2010 tarihleri arası aralıksız, 01.04.2010 – 15.01.2011 arası aralıksız 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalılığı bulunduğu anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağı, 24.07.2003 tarihli 4956 sayılı Yasa ile değişik 1479 sayılı Yasa’nın 24 ve 25.maddeleridir. “Sigortalılığın başlangıç ve bitiş tarihleri ” başlıklı 25. maddenin (e) bendinde; “ Bu kanuna göre sigortalı olanlardan, iflasına karar verilmiş olan tasfiye halindeki özel işletmeler ile şirket ortaklarının, özel işletmenin veya şirketin mahkemece tasfiyesine karar verildiği, iflasına karar verilmiş olan veya tasfiye halindeki özel işletmeler ile şirket ortaklarından hizmet akdi ile çalışanların çalışmaya başladıkları tarihten bir gün önce sigortalılıkları sona erer ” hükümü yer almaktadır. Bu halde; ortak olduğu limited şirket tasfiyeye giren sigortalının sigortalılığı, tasfiyenin sonuna kadar devam edecek, ancak tasfiye sürecinde hizmet akdine dayalı olarak çalışması sebebi ile 25. maddenin (e) bendi gereğince Bağ-Kur sigortalılığı hizmet akdi ile çalışmaya başladığı tarihten bir gün önce sona erecektir.
Somut olayda; davacının ortağı olduğu limited şirketin tasfiye durumu araştırılmadan sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; davacının ortağı olduğu limited şirketin tasfiye durumunu 1479 sayılı Yasa’nın 25. maddesinin (e) bendi gereğince araştırarak varılacak sonuca göre, davacının 1479 ve 506 sayılı Yasa’lar kapsamındaki sigortalılık sürelerini belirlemek, daha sonra 2829 sayılı Yasa maddeleri de dikkate alınarak davacının yaşlılık aylığı talebini değerlendirmekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 18/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.