Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/21037 E. 2014/19926 K. 16.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/21037
KARAR NO : 2014/19926
KARAR TARİHİ : 16.10.2014

MAHKEMESİ : Denizli 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 01/10/2013
NUMARASI : 2012/597-2013/552

Davacı, davalı kurum işleminin iptaline, yurtdışında ilk defa çalışmaya başladığı tarih olan 02/04/1979 tarihinde Türkiyede sigortalılık başlangıcı olduğuna kısmi yaşlılık aylığı almaya hak kazandığına, biriken aylıkların faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere ve temyiz nedenlerine göre davalı Kurumun sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının Almanya’da rant sigortasına girdiği 2.4.1979 tarihinin ülkemizde sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabulü ile 4/1-(a) bendi kapsamında 01.01.2013 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti ve aylıkların faiziyle ödenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; 20.1.1958 doğumlu olan davacının, Tükiye’de 2.10.2012-4.10.2012 tarihleri arasında toplam 3 gün 506 sayılı Yasa kapsamında çalışmalarının bulunduğu, 3201 sayılı Yasa’ya göre 28.3.1993-31.12.1993 tarih aralığındaki 273 gün, 4.1.2000-31.3.2009 tarih aralığındaki 3327 günlük süreyi borçlandığı, 27.12.2012 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece davacının sigortalılık başlangıcının tespitine ilişkin hükmü yerindedir. Yaşlılık aylığına gelince:
Somut olayda; davacının yaşlılık aylığı şartlarının 23.5.2002 tarih ve 4759 sayılı Yasa’nın 3. maddesi ile değişik 506 sayılı Yasa’nın geçici 81/C madde hükümlerine göre belirlenmesinin gerekmesi karşısında; 1.1.2013 tarihinden geçerli olmak üzere yaşlılık aylığı bağlanmasına hak kazandığının tesbitine şeklindeki karar doğru olmamıştır.
Çünkü; tahsis tarihi itibari ile 15 yıl sigortalılığı çoktan dolduran davacının, 3600 gün prim ödeme gün şartını 31.3.2009 tarihinde ve 50 yaş şartını da 20.1.2008 tarihinde tamamladığı, buna göre 506 sayılı Kanunun Geçici 81/C-b-bc maddesi uyarınca 56 yaşını doldurmuş olması şartıyla yaşlılık aylığına hak kazanacağı anlaşılmaktadır.27.12.2012 tarihli tahsis talep tarihinde davacı 54 yaşındadır.O halde davacının yaşlılık aylığı talebi reddolunmalıdır.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 16.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.