Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/20790 E. 2014/19915 K. 15.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/20790
KARAR NO : 2014/19915
KARAR TARİHİ : 15.10.2014

MAHKEMESİ : Ankara 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 03/10/2013
NUMARASI : 2006/878-2013/1027

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının davalı işverenlere ait servis aracında şoför olarak 15/06/1998-15/11/2006 tarihleri arasında çalıştığının tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş ise de; varılan bu sonuç eksik incelemeye dayalı olup usul ve yasaya aykırıdır.
Dosyadaki kayıtlardan; dava konusu edilen dönemde davalı işveren tarafından davacıya ait işe giriş bildirgesi veya herhangi bir çalışmanın davalı Kuruma bildirilmediği, davalı N.Turizm Ltd. Şti’ne ait .. sigorta sicil numaralı işyerinin 22.1.1991 tarihinde, .. sigorta sicil numaralı işyerinin 1.8.1997 tarihinde, davalı T. Turizm Ltd Şti’ne ait .. sigorta sicil numaralı işyerinin 13.11.2009 tarihinde tarihinde kanun kapsamına alınmış olup davalı şirketlerin birbirinin devamı niteliğinde olduğu, F.. Ç.. isimli kişinin ihbar mektubu üzerine Kurum müfettişince yapılan soruşturma esnasında davacının 2003 yılında Tunkar Turizm’de şoför olarak çalışmaya başladığını, 2006/10. ayda işten çıkarıldığını, 1000 TL maaş aldığını, birçok yere servis yaptığını, öncesindede N. Turizm’de çalıştığını beyan ettiği, davacı ile davalı T. Turizm Ltd Şti arasında imzalanan kira sözleşmesi ile şirkete ait … plakalı aracın günlüğü 50.000,00 TL ücret karşılığında 30.4.2006-30.10.2006 tarihleri arasında davacının kullanımına verildiği, davacının mevcut davayı açmasından sonra davalı şirket tarafından, davacının kira bedelini ödemediği gerekçesi ile 6.1.2007 tarihinde Ankara İcra Müdürlüğü’nün 2007/14 sayılı dosyasında takip başlatıldığı, davacının itirazı üzerine takibin durduğu, davalı T. Turizm tarafından Ankara 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nde itirazın iptali davası açıldığı neticesi hakkında dosya kapsamında bilgi ve belgenin bulunmadığı, davalı T. Turizm tarafından G. Bankası’na hitaben yazılan 29.8.2006 tarihli yazıda “davacının şirkette çalıştığı, 1000 TL ücret aldığının bildirildiği, davalılara ait .. plakalı aracı kullandığı esnada 2003,2005,2006 yıllarında davacıya trafik cezaları verildiği, yine bu aracın tamir faturalarında müşteri olarak davacının isminin yazıldığı, davalı N.Turizm Ltd Şti’ne ait .. sigorta sicil numaralı işyerinin 2004/5. ay ile 2006/12. ay arası dönem bordrolarının dosyaya geldiği, diğer bordroların dosyada bulunmadığı, bordro tanıklarının beyanlarının alınmadığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda uyuşmazlık, fiili çalışma olgusunun yöntemince kanıtlanmış olup olmadığı, mahkemece bu yönde yapılan inceleme ve araştırmanın hükme yeterli bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10.maddesinde bu tür hizmet tesbiti davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında resmi belge ve yazılı delillerin bulunması sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması halinde somut bilgilere dayanması inandırıcı olmaları koşuluyla bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen komşu işyeri çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunlara destekleyen diğer tanıklarla dahi sonuca gitmek mümkündür.
Somut olaya gelince; mahkemece açıklanan şekilde fiili çalışmanın varlığının yöntemince araştırılmadan sonuca gidildiği ortadadır.
Yapılacak iş, davalılara ait olup davacının şoför olarak hizmet akti ile çalıştığını iddia ettiği araçlar ile yapılan taşıma işinin hangi kurum ve kuruluşların servis taşıma işi olduğu, bu kurum ve kuruluşlar ile taşıma sözleşleşmesinin davacı tarafından mı yoksa davalılar tarafından mı yapıldığı,(bu kurum ve kuruluşlar ile yapılan taşıma sözleşmesinin tarafının davacı mı yada davalı mı olduğu) taşıma sözleşmesi uyarınca bu kurum ve kuruluşlarca ücretin kime ödendiğinin araştırılarak ilgili belgeleri getirtmek, sözleşmenin davalılar tarafından yapılmış ve ücreti tahsil edeninde davalılar olduğunun anlaşılması halinde davacının şoför olarak çalıştırılıp çalıştırılmadığı hususunda davanın nitelikçe kamu düzenine ilişkin olduğu göz önünde tutularak davacı ile birlikte çalışan dönem bordo tanıkları, eğer dönem bordro tanıkları dinlenemiyorsa zabıtaca işyerine yakın komşu işverenler ile kayıtlarına geçmiş kişilerin tanık olarak beyanlarına başvurlmak ve Ankara 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nde görülen itirazın iptali davasının akıbetinide sorup davacı ile davalılar arasında hizmet veya kira akti mi olduğunu saptayarak sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
15/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.