YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/20370
KARAR NO : 2014/2561
KARAR TARİHİ : 18.02.2014

MAHKEMESİ : Yozgat İş Mahkemesi
TARİHİ : 02/10/2012
NUMARASI : 2012/360-2012/794

Davacı, davalının 01/03/2012 tarihi itibariyle yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının 01/03/2012 tarihi itibariyle yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile, davacının Tarım Bağ-Kur dosyasından 01/03/2012 tarihinden itibaren kısmi yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, 01/01/1965 doğum tarihli olan davacının 01/05/1983-01/05/1995 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa kapsamında 3486 gün ve 07/08/1995 tarihinden tahsis talep tarihine kadar 1479 sayılı Yasa kapsamında 16 yıl 6 ay 14 gün sigortalılığının bulunduğu, 2926 sayılı Yasa kapsamında Tarım Bağ-Kur sigortalılığının bulunmadığı, davacının 21/02/2012 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu, davalı Kurumca yaş şartı gerçekleşmediğinden davacının tahsis talebinin reddedildiği anlaşılmaktadır.
Davacının, sigortalılık durumuna göre yaşlılık aylığının 1479 sayılı Kanun uyarınca bağlanması gerekmektedir. 1479 sayılı Kanunun yaşlılık aylığı ile ilgili şartlarını düzenleyen 23/05/2002 tarih, 4759 sayılı Kanun 7. maddesi ile değişik geçici 10/2. maddesi, “kadın ise 20, erkek ise 25 tam yıl prim ödeme şartı ile primi ödenen gün sayısına göre her bentte yazılı olan yaşı doldurmuş olmak koşuluyla yaşlılık aylığı bağlanacağını” düzenlemiştir. Yine aynı maddenin 3. fıkrasında kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce sigortalı olanlardan 15 tam yıl prim ödeme süresi ile kadın ise 50, erkek ise 55 yaşını dolduranlara ve bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihi takip eden ay başından itibaren kademeli olarak 15 yılını doldurduğu tarihler gözetilerek kadın ve erkek için ayrı ayrı yaş şartı düzenlenerek kısmi aylık şartları düzenlenmiştir.
Ayrıca, 1479 sayılı Kanun’un 35/a ve 5510 sayılı Yasanın 28. maddesinin sondan bir önceki fıkrasındaki düzenleme gereğince, tahsis talep tarihinde sigortalının prim ve her türlü borçlarının ödenmiş olması gerektiği tartışmasızdır.
Somut olayda, tahsis talep tarihinde 47 yaşında olan davacının 1479 sayılı Yasanın geçici 10/2-f maddesi gereğince 49 yaş koşulunu ve kısmi aylık için aranan 55 yaş koşulunu gerçekleştirmemesi ve Tarım Bağ-Kur sigortalılığının bulunmamasına rağmen, davacının Tarım Bağ-Kur dosyasından 01/03/2012 tarihinden itibaren kısmi yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Öte yandan, tahsis talep tarihi itibariyle davacının prim borcunun olup olmadığı araştırılmadan karar verilmesi hatalı olmuştur.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,18/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.