YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/19958
KARAR NO : 2014/4386
KARAR TARİHİ : 10.03.2014
MAHKEMESİ : Turhal 1. Asliye Hukuk İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/05/2012
NUMARASI : 2011/539-2012/269
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Dava. 24.10.2001 tarihindeki iş kazasında yaralanan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verişmiştir. mahkemece 6.974,51TL maddi. 1.000.00TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dosya kapsamındaki kayıt ve belgelerden, 24.10.2001 tarihindeki zararlandırıcı olayın iş kazası olduğu, kaza nedeniyle sigortalının % 14 oranında sürekli iş göremezliğe maruz kaldığı, davanın fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak 1.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminat talebi olarak 11.000 TL dava değeri ile 14.10.2011 tarihinde başvuru ve peşin harçların yatırılarak açıldığı, Mahkemece esas alınan dava tarihinin tevzi tarihi olduğu anlaşılmıştır.
Sürekli iş göremezlik nedeniyle uğranılan zararın giderilmesi amacıyla açılan maddi ve manevi tazminat davalarında zamanaşımı süresi gerek 818 sayılı B.K.’nun 125. maddesi gereğince gerekse 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 146.maddesi gereğince haksız fiilin meydana geldiği tarihten itibaren 10 yıldır. İş kazasının 24.10.2001 tarihinde gerçekleştiği, davacı tarafın eldeki davayı 14.10.2011 tarihinde açlığı, 10 yıllık zamanaşımı süresinin henüz gerçekleşmediği anlaşıldığından talep edilen tazminatlar açısından işin esasına girilip karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 10/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.