Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/19739 E. 2014/2789 K. 20.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/19739
KARAR NO : 2014/2789
KARAR TARİHİ : 20.02.2014

MAHKEMESİ : Kayseri 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 29/12/2011
NUMARASI : 2010/101-2011/691

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi ve davacı vekilince duruşma talep edilmesine üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle, kanuni gerektirici nedenlere göre; davacı vekilinin tüm, davalı şirket vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, iş kazası sonucu %7,3 oranında sürekli iş göremezlik nedeniyle, sigortalının uğradığı maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile,7.327.00 TL maddi tazminat ve 2.500,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 15.11.2008 tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerin incelenmesinden; iş kazası sonucu davacının % 7,3 oranında sürekli iş göremezliğe uğradığı, olayın meydana gelmesinde, butona bez bağlayan kazalı işçinin %70,davalı şirketin %30 oranında kusurlu oldukları, bilirkişi hesap raporunda geçici iş göremezlik ödeneği tenzil edilmeden 7.327.00 TL karşılanmamış maddi zararının bulunduğunun belirtildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, belirlenen 7.327,00 TL. maddi zarardan, davacının istirahatli kaldığı döneme (geçici iş göremezlik dönemi) ait ödenen geçici işgöremezlik ödeneği miktarının Kurum’a rücu edilebilecek kısım da dikkate alınarak düşülmesi gerekirken, yazılı şekilde geçici iş göremezlik ödeneği indirilmeden hüküm kurulması usul ve Yasa’ya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı tarafın bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 20.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.