Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/19201 E. 2014/16853 K. 09.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/19201
KARAR NO : 2014/16853
KARAR TARİHİ : 09.09.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 5. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/07/2013
NUMARASI : 2011/401-2013/483

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Dava, davacının 01/08/1992-30/06/2002 tarihleri arasında davalının evinde ev hizmetlisi olarak geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Dairemizin 17/02/2011 tarih ve 2010/1209 Esas, 2011/1323 Karar sayılı bozma kararı üzerine, mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa’nın 86/8. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacı adına davalı iş yerinden işe giriş bildirgesi verilmediği, talep ettiği dönemde bildirilen çalışmasının olmadığı, davalıya ait tescil kaydının olmadığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda; Mahkemenin , 23/07/2009 tarih ve 2007/546 E., 2009/525 K. sayılı karar ile, davacının 01/08/1992-30/06/2002 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde çalıştığının tespitine karar verildiği, kararın davalı Kurum vekilince temyiz edildiği,Dairemiz tarafından 17/02/2011 tarih ve 2010/1209 E. 2012/1323 K. sayılı ilamla, “ davalıya ait olduğu iddia edilen seramik bayisi işyerinde çalıştığı iddia edilen tanık davacının davalının
ev işlerinde çalıştığını beyan etmiş ise de bu işyerinin davalıya ait olup olmadığı anlaşılamadığı gibi davalının dava konusu dönemde oturduğu binadaki kat malikleri, yönetici ve kapıcı gibi davacının çalışmasını bilebilecek kişilerin beyanlarına başvurulmadan, birisi davacının yakını olan iki tanığın beyanı ile yetinilerek sonuca gidilmesi isabetsiz olduğu,
davalıya ait olduğu iddia edilen 72… işyeri sicil numaralı işyerinin kime ait olduğunu Kurumdan sormak, davalının dava konusu dönemde oturduğu binadaki kat malikleri, yönetici ve kapıcı gibi davacının çalışmasını bilebilecek kişileri tesbit edip beyanlarına başvurmak, davacının davalıya ait işyerinde çalıştığı süreyi kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit etmek ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre karar vermek gerektiği” belirtilerek hükmün” bozulduğu, bozma ilamına uyan Mahkemenin bozma ilamına belirtilen şekilde araştırma yaptığı, 72…. işyeri sicil numaralı işyerinin davalının ortağı olduğu M.. Yapı Ltd. Şti.’ne ait olduğu, dinlenen tanıkların davalının komşusu olduğu fakat davacının çalışma olgusunun tereddütsüz bir şekilde belirlenemediği anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş, davanın nitelikçe kamu düzenini ilgilendirdiği nazara alınarak, davalının dava konusu dönemde oturduğu binadaki yönetici, kapıcı, kat maliklerini ve davalının oturduğu binaya komşu bakkal, market vb işyerlerinin işverenleri ile bu işyerlerinin kayıtlara geçmiş çalışanlarının tespit edilerek bu kişileri dinlemek, davanın niteliği dikkate alınarak gerektiğinde re’sen yapılacak araştırma ve inceleme ile gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde ortaya koyduktan sonra davacının çalışmasının sürekli çalışma olup olmadığı araştırılarak sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine
09/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.