YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18754
KARAR NO : 2014/3558
KARAR TARİHİ : 03.03.2014
MAHKEMESİ : Ankara 5. İş Mahkemesi
TARİHİ : 23/05/2013
NUMARASI : 2008/158-2013/558
Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacılar ile davalılardan A.. İnş.Nak.San.ve Tic.Ltd.Şti. vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava; 16.11.2007 tarihindeki iş kazasında yaşamını yitiren sigortalının hak sahiplerinin maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, davalılar M.K.E.K, T.C.D.D, Y..Ç..ve L..M..K.. aleyhine açılan davaların reddine, davacı eş için 66.326,86 TL maddi-50.000,00 TL manevi, davacı çocuklar için 40.000,00’er TL manevi ve yine davacı kardeşler için 4.000,00’er TL manevi tazminatın davalı A.. İnş.Nak.San. ve Tic.Ltd.Şti’den tahsiline karar verilmiştir
Dosya kapsamındaki kayıt ve belgelerden, 16.11.2007 tarihindeki zararlandırıcı sigorta olayının iş kazası olduğu, hükme esas alınan 23.11.2010 ve 12.03.2012 tarihli raporlarda benzer olarak iş kazasının oluşumunda %59 oranında davalı A.. İnş.Nak.San. ve Tic.Ltd.Şti’nin, %1 oranında ceza yargılaması sonunda mahkumiyetine karar verilen davalı Gürsoy D…’in ve %40 oranında kazalı isçi Turgut B..’ın kusurlu olduğunun başkaca kimsenin kusurunun bulunmadığının belirtildiği, buna karşılık anılan kazaya ilişkin ceza yargılaması esnasında üç kişilik iş güvenlik uzmanından alınan raporda T.C.D.D’nin, M.K.E.K şantiye şefi Yüksel Ç..’un, tır sürücüsü A.Kadir K..’ın da iş kazasının oluşumunda birinci dereceden kusurlu olduklarının belirtildiği, bu rapor doğrultusunda Konya 8.Asliye Ceza mahkemesince hüküm ile birlikte ilgili kişiler hakkında suç duyurusunda bulunulduğu anlaşılmıştır.
Türk Borçlar Kanunu’nun 74. maddesi ve yerleşik yargıtay uygulamasına göre; hukuk hâkimi,ceza davasındaki kusur değerlendirmesi ile bağlı değilse de, kesinleşen ceza mahkemesi kararıyla saptanmış maddi olgularla bağlıdır.
Somut olayda, dosya kapsamından anılan kazaya dair ceza yargılaması neticesinde davalı Gürsoy D..’in mahkumiyeti ile birlikte kusurlu görülen bir kısım kişiler bakımından suç duyurusunda bulunulduğu, bu kişiler arasında işbu davada hasım gösterilen davalılar ile onların istihdamlarının da olduğu anlaşılmakla birlikte bu suç duyurusu sonrasında ilgili kişiler hakkında ceza davası açılıp açılmadığı, açılmış ise bu davanın neticesine dair dosyada bir kayıt olmadığı görülmektedir. 16.11.2007 tarihindeki iş kazasına ilişkin maddi gerçekliğin daha net şekilde ortaya konulması ve bu kapsamda da tarafların sorumluluğunun daha iyi değerlendirilmesi açısından haklarında suç duyurusunda bulunulan kişiler bakımından başlatılan bir soruşturma var ise bunun akıbetinin araştırılmadan eksik incelemeyle neticeye varılması hatalı olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Yapılacak iş; öncelikle olaya dair yukarıda değinildiği üzere haklarında suç duyurusunda bulunulan kişiler bakımından açılan bir ceza davası olup olmadığını araştırmak, eğer böyle bir dava var ise bu davada kesinleşen maddi hakikatler ışığı altında yine iş güvenliği konularında uzman ehil bilirkişi kuruluna konuyu yeniden inceletmek ve tüm delilleri bir arada değerlendirip neticesine göre karar vermekten ibarettir.
O halde, davacılar ile davalı A.. İnş.Nak.San. ve Tic.Ltd.Şti vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davacılar ile davalılardan A.. İnş.Nak.San. ve Tic.Ltd.Şti.’ye iadesine, 03/03/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.