YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18362
KARAR NO : 2014/1426
KARAR TARİHİ : 28.01.2014
MAHKEMESİ : Osmaneli Asliye Hukuk İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/06/2013
NUMARASI : 2012/26-2013/133
Davacı, meslek hastalığı sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi …..tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenler ile temyiz edenin sıfatı ve temyiz kapsamı ile nedenlerine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece; Dairemiz bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılama sonucunda 59.717,57 TL maddi tazminatın tespit tarihi olan 30.07.1999 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerin incelenmesinden; davacının sürekli iş göremezlik oranının tespit tarihi olan 30.07.1999 tarihi ile 18.08.2000 tarihleri arasında %41.84, 18.08.2000-17.10.2003 tarihleri arasında % 42.65, 17.10.2003-28.06.2005 tarihleri arasında % 37, 28.06.2005 tarihinden itibaren sürekli % 28.20 olarak tespit edildiği, 16.03.2001 tarihinde açılan asıl dava ile 100,00 TL maddi ve 10.000,00 TL manevi tazminatın, 22.07.2009 tarihinde açılan birleşen dava ile 53.716,00 TL maddi tazminatın tahsiline karar verilmesinin talap edildiği, bozma ilamaından sonra sunulan 05.02.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile 53.817,57 TL olan maddi tazminat istemi 5.901,57 TL daha artırılarak toplam 59.717,57 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesinin talap edildiği anlaşılmaktadır.
Sürekli iş göremezlik nedeniyle uğranılan zararın giderilmesi amacıyla açılan maddi ve manevi tazminat davalarında zamanaşımı süresi 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 125. ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 146. maddeleri gereğince 10 yıldır. Uygulama ve öğretide kabul edildiği üzere, zamanaşımı failin ve zararın öğrenildiği tarihten başlatılmalıdır. Zarar görenin zararı öğrenmesi demek, zararın varlığı, mahiyeti ve esaslı unsurları hakkında bir dava açma ve davanın gerekçelerini göstermeye elverişli bütün hal ve şartları öğrenmiş olması demektir. Vücut bütünlüğünün ihlalinden doğan zarar, ancak bakım ve tedavi sonucunda düzenlenen hekim raporuyla belirli bir açıklığa kavuşur. Bedensel zararın gelişim, gösterdiği durumlarda zamanaşımına başlangıç olarak hastalık seyrinin yani gelişimin tamamlandığı tarihin esas alınması gerekir. Somut olayda değişen ve gelişen bir durumun söz konusu olmadığı gibi davacının sürekli iş göremezlik oranının giderek azaldığı ortadadır.
Öte yandan, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 4.2.1948 gün 1944/10 E. 1948/3 K. Sayılı kararı uyarınca bozmadan sonra ıslah yapılması mümkün değildir.
Hal böyle olunca, 02.11.2011 tarihli bozma ilamından sonra 05.02.2013 tarihinde sunulan ıslah dilekçesine değer verilemeyeceği gibi, davacının meslek hastalığının tespit edildiği 30.07.1999 tarihinden itibaren 10 yıldan fazla süre geçtikten sonra maddi tazminat isteminin artırılmasına dair ıslah talebine yönelik davalı vekili tarafından süresi içerisinde ileri sürülen zamanaşımı def’inin kabul edilerek, ıslahen artırılan miktar yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 28.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.