YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18228
KARAR NO : 2014/190
KARAR TARİHİ : 14.01.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 30/05/2013
NUMARASI : 2011/895-2013/376
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 08/03/2005-16/03/2007 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ….. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1- Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun m. 288 de yazılı sınırları taşan ücret alma iddialarının, tespiti istenilen sürenin evvelinde ve sonrasında beyine başlangıcı sayılabilecek ödeme belgeleri ve sair bu nitelikte bir belge yoksa, yazılı delille ispatlanmasının gerekmesine, asgari ücretin üzerinde ve m. 288 de belirlenen sınırı aşan ücretin tanık sözlerine dayanılarak saptanmasına yasal olanak bulunmadığından prime esas kazancın alt sınırından yapılan değerlendirmenin isabetli bulunmasına göre, davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava 08.03.2005-16.03.2007 tarihleri arasında davalıya ait moda evinde hizmet akdiyle çalıştığının ve sigorta primine esas kazancının aylık 1.500,00-TL olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Davacının davalı işyerinde 01.03.2006-31.12.2006 ve 01.01.2007-16.03.2007 tarihleri arasında sigorta primine esas taban ücretle çalıştığının tespitine ilişkin önceki kararın taraflarca temyiz edilmesi üzerine Dairemizce tarafların sair temyiz itirazları reddolunarak dava konusu dönemde 506 sayılı Kanunun 79/10, 2-9, maddeleri ile 5510 sayılı Yasanın 86/9, 2-8 maddeleri hükümleri dikkate alınmadan, işyerinin dava konusu dönemde vergi ve sigortada kaydının bulunmadığı anlaşıldığından, işyerinin Kuruma verdiği bordrolarda çalışmaları bulunan tanık dinletilmesi mümkün değilse de, davalı işyerinin komşusu olan işyerlerinin sahipleri ile bu işyerlerinin kayıtlara geçmiş çalışanları veya benzer işi yapan işyerlerinin sahipleri ile kayıtlara geçmiş çalışanları tespit edilip dinlenmeden, eksik araştırma ve incelemeyle karar verilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak, komşu işyerleri çalışanlarının bilgisine başvurulduktan sonra önceki gibi davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ve bu karar verilmişse de varılan bu sonuç hatalı olmuştur. Gerçekten davalı işverene ait işyerinin dava konusu dönemde faal olduğu ve dava konusu edilen dönemin tamamında davacının davalı işyerinde çalıştığı dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden ve özellikle uyulan bozma ilamı sonrasında dinlenen tanık anlatımlarından açıkça anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca dava konusu dönemin tamamında davacının davalı işverene ait işyerinde çalıştığının kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde istemin kısmen kabulüne karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden taraflardan H.. T..’ya yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 14.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi