Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2013/17002 E. 2013/23226 K. 09.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/17002
KARAR NO : 2013/23226
KARAR TARİHİ : 09.12.2013

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan D.. Ş.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere,temyiz edenin sıfatına ve temyizin kapsamına göre davalı D.. Y.. İnş.Teks.San.ve Tic.Ltd.Şti vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacı sigortalının 01.11.2009 tarihinde maruz kaldığı iş kazası nedeniyle doğan maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, taleple bağlı olarak 1.000,00TL maddi, 8.000,00TL manevi tazminatın davalı D..Y.. İnş.Teks.San.ve Tic.Ltd.Şti’den tahsiline karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, 01.11.2009 tarihindeki zararlandırıcı olayın iş kazası olduğu, sigortalının iş kazası nedeniyle %45,2 oranında sürekli iş güçü kaybının doğduğu, kazanın oluşumunda %80 oranında davalı işveren şirket D.. Y..İnş.Teks.San.veTic.Ltd.Şti’nin, %20 oranında ise kazalının kusurunun bulunduğu, hükme esas alınan hesap raporunda davacının yurt dışında çalıştığı süre içerisinde aldığı ve asgari ücretin yaklaşık 2,8 katı olan ücret esas alınarak neticeye varıldığı anlaşılmaktadır.
İş kazalarından kaynaklanan maddi tazminat davalarında davacıların zararı sigortalının gerçek net ücreti üzerinden yapılacak bilirkişi hesabı ile belirlenir.Maddi tazminat davalarına doğrudan etkisi dikkate alındığında ücretin belirlenmesi bir ön sorundur.İşverenin ödediği ücrete dair usulünce düzenlenmiş ücret bordroları var ve bu bordrolardan işçinin yaptığı işin niteliğine, tecrübesine göre uygun bir ücretin kendisine ödendiği anlaşılıyor ise bu bordroya dayalı olarak hesaplama yapmak gerekir.
Bir işçinin yurt içinde aynı işi yapması halinde yurt dışındaki aynı işi yaparken aldığı ücret ile aynı ücret alabileceğinin kabulü hayatın olağan akışına aykırıdır. Somut olayda kazalı işçinin yurt dışında aldığı ücret belirlidir. Yurda dönüp de aynı işi yapması halinde ise yine aynı ücreti alacağının varsayılması doğru değildir. Bu nedenle davacının yurt içi ve yurt dışı ücretlerinin aynı olduğu kabulüne göre hesaplamanın yapıldığı bilirkişi raporunun hükme esas alınması hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, davacı sigortalının yurt dışında çalıştığı dönem bakımından kazalandığı işin muhtemel bitme süresi de gözetilerek yurt dışında aldığı ücretine göre, sonrası dönem yani yurt dışındaki işinin bitip yurda döndükten sonraki dönem bakımından ise ilgili meslek odalarından öğrenilecek olan yurt içerisindeki emsallerinin aldığı ücrete göre hesaplamanın yapıldığı yeni bir rapor almak ve tüm delilleri bir arada değerlendirip neticesine göre bir karar vermekten ibarettir.
O halde, davalı şirket D..Y..İnş.Teks.San.ve Tic.Ltd.Şti vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan D.. Ş..’ne iadesine, 09.12.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.